Szybka historia: gwiazda morawska

Morawski kościół został założony w XV wieku i jest uważany za pierwszą denominację protestancką, opartą na filozofii Jana Husa. Do XVIII wieku członkowie kościoła zostali wypędzeni ze swoich ojczyzn na Morawach i w Czechach (obecnie część Czech), a niektórzy wylądowali w Herrnhut w Niemczech. Tam założyli szkoły, w których wychowywali i wychowywali synów, podczas gdy ich rodzice byli nieobecni w pracy misyjnej.
W dalszej części historii, na początku grudnia, w połowie XIX wieku, nauczyciel ze szkół w Herrnhut opracował projekt artystyczny dla uczniowie, w których używaliby papieru i kleju do stworzenia wielościanu w kształcie gwiazdy, przyczepiając wysokie piramidy do wieloaspektowej bryły geometrycznej (zdjęcie 2). Ta trudna lekcja matematyki zaowocowała pięknymi kształtami gwiazd, które uczniowie wykorzystali jako lampiony na Boże Narodzenie dekoracje (wskazówka: zadziałało w ich przypadku, ale nie polecam łączenia ognia i papieru we własnym domu dekoracje). Następnie kształt ten został nazwany Gwiazdą Morawską i kojarzony był przede wszystkim z dekoracjami adwentowymi i świątecznymi.

Około 1900 r. W Herrnhut powstała fabryka przemysłowa, masowo produkująca latarnie gwiazdowe z cyny i szkła. Wyprodukowali także zestawy do samodzielnego montażu, które można montować w domu, z papieru z dziurkami. Wraz z nadejściem sprzedaży wysyłkowej i wzrostem liczby podróży międzynarodowych morawskie gwiazdy zaznajomiły się z innymi częściami świata, również w obszarach Pensylwanii i Nowego Jorku, gdzie Kościół Morawski rozwijał się od XVIII wieku stulecie.
Nie tylko zaskakuje myśl o szkolnym projekcie rzemieślniczym, który zamienia się w międzynarodowy projekt, ale jeszcze bardziej zaskakujące, aby zrozumieć, że złożoność formy gwiazdy dopiero niedawno została zrozumiana przez najbardziej błyskotliwych matematycy. Jeśli chcemy tutaj uzyskać geometrię, Morawska Gwiazda jest technicznie Wielkim Gwiaździstym Dwunastościanem, formą po raz pierwszy zidentyfikowaną przez Johannesa Kepler w 1619 r., A potem znowu Louis Poinsot (który nie był zaznajomiony z twórczością Keplera) w 1809 r. - zaledwie kilka dziesięcioleci przed sztuką Herrnhuta projekt. Nauczyciel odpowiedzialny musiał więc znać najnowsze i skomplikowane pisma matematyczne.
Oczywiście Kepler i Poinsot nie wymyślać wielki dwunastościan gwiaździsty, właśnie go nazwali i zracjonalizowali. Jest mozaikowa reprezentacja małego gwiaździstego dwunastościanu (małego, ponieważ jego punkty są krótkie, w przeciwieństwie do wysokiego punkty równoramienne „świetnej” wersji) na podłodze bazyliki San Marco w Wenecji, przypisane Paolo Uccello w 1450 roku (zdjęcie 3). A sztuka i architektura z zachodnich krajów islamskich, takich jak Maroko, opierały się przede wszystkim na wzorach geometrycznych przez stulecia, tworząc płaskie, dwuwymiarowe wariacje kształtów gwiazd (głównie gwiazdy 6- i 8-punktowe) w niekończących się teselacjach (zdjęcie 4) lub wklęsła trójwymiarowa gwiazda fragmenty w muqarnas (zdjęcie 5). Być może dlatego skojarzono latarnie w kształcie gwiazdy z marokańskim designem? Nie mogłem znaleźć historycznych marokańskich, islamskich ani arabskich lampionów w kształcie gwiazdy. (Czytelnicy wiedzą inaczej?)
Chociaż gwiazda morawska mogła pierwotnie być używana jako dekoracja świąteczna, jest przede wszystkim przyjemną formą geometryczną, a teraz jest prawie pozbawiona skojarzeń religijnych lub sezonowych. Złożona i jednocześnie surowa, okazuje się kapryśna, a jednocześnie zapewnia dosłowną interpretację gwiezdny.