Palmer Weiss projektuje kolorowy dom

ALICE GORDON: Ten dom sugeruje, aby rozpocząć projekt od pytania, ile zabawy możesz mieć.

PALMER WEISS: Wiesz, po pięciu sekundach rozmowy telefonicznej z tym klientem, który pochodzi z Teksasu, mogłem powiedzieć, że była super funkowa i zabawna. Od razu nietoperz powiedziała: „Uwielbiam kolor! Chcę się dobrze bawić! ”To ekscytujące dowiedzieć się, jak to będzie. Pozostawiła mi wiele wyborów. Powinienem napisać książkę z jej odpowiedziami na e-maile na to, co prowadziłem: miała tak wiele sposobów, by powiedzieć mi, że jej się podobają.

Na przykład?

Kiedyś zaproponowałem pomarańczowe wykończenie na niebieskiej poduszce, a ona odpisała: „Wyrzuć fajkę, jakby była gorąca!” Albo ona grałby jak gadżet Inspektora i pisał: „Idź, gadżet, idź!” - nie tylko gadżet, ale prawie byle co. Trwałość i rodzina były nadrzędnymi tematami - ona i jej mąż mają dwoje dzieci i dwa psy. Przez większość czasu pokazywałem jej jedno, a my kupiliśmy to.

Kolory wyglądają prosto z lodziarni - banan, jagoda, cytryna, limonka, arbuz, mango, co jeszcze? Jak sprawić, by wszystkie działały dobrze w jednym domu?

Jest to dla mnie intuicyjne i wygodne. To powiedziawszy, często zadawane mi przez klientów pytanie brzmi: „Jak sobie poradzisz z tym przepływem kolorów i wzór? ”To prawda, pracując nad dużymi domami, takimi jak ten, nie musisz się tak bardzo martwić o tym. Nić przechodząca przez pokoje jest często odwracana przez uzupełniające się kolory lub wskazówki z poprzedniego pokoju. Jeśli wszystko wygląda dobrze, kiedy rozkładam próbki na dywanie z sizalu w moim biurze, wiem, że to zadziała.

Jak doszedłeś do zadziwiających zielonych ścian w jadalni?

Prawie 20 osób tam mieszkało, malując, piaskując i wycierając kurz, a potem robiąc to w kółko, aż ściany stały się jak zielone lustra. Kolor pochodzi od tkaniny zasłonowej. Moja mama [Charleston, Karolina Południowa, projektantka Kathleen Rivers] lubi budować pokój wokół zabytkowego dywanu, ale dla mnie podkładka startowa jest zwykle materiałem. Ten idzie między starą szkołą bargello a nowoczesnością. Klientka jest młoda i nie mrugnęła okiem, kiedy zaproponowałem lakierowane zielone ściany i jaskrawożółte krzesła. Chcieliśmy zrównoważyć formalność tradycji ze świeżym, bardziej zrelaksowanym podejściem odpowiednim dla Kalifornii.

Pacyfik wyraźnie wpłynął na pokój rodzinny. Ten niebieski!

Jedną z rzeczy, które napędzały ten dom, była praktyczność życia z dwójką małych dzieci. Imprezy na trampolinie na kanapie przekraczają granice. To także sala medialna, więc zapadnięcie ciemności pozwoliło być zarówno zabezpieczone przed dziećmi, jak i przytulne. Za oknem widać niebieską wodę i błękitne niebo. Uwielbiam grać z różnymi poziomami nasycenia tego samego koloru. Niebieski ma tyle głębi. Z czerwonym możesz szybko zmienić kolor na pomarańczowy lub różowy, ale z niebieskim możesz obrócić pokrętło 45 razy i nadal będzie niebieski. Dla szokującego kontrastu pomarańczowa poduszka i poszycie mogły mieć kolor żółty lub dowolny ciepły kolor. Nie chciałem przesadzać, po prostu gram trochę. Po drugiej stronie korytarza w pokoju Prozac jest więcej pomarańczy.

Pokój Prozac? Proszę wytłumacz!

Tak nazywamy sunroom. Otwiera się na pokład dachowy, który, nawiasem mówiąc, nigdy nie jest używany, ponieważ temperatura rzadko podnosi się powyżej 60 stopni. Ostrzegłem moją klientkę, że nie wie, w co się pakuje, przeprowadzając się do San Francisco. Uwielbiam to miasto, ale mgła jest trudna i przez ostatnie 13 lat próbowałem rozproszyć mrok poprzez projektowanie. To jedyny pokój, w którym mnie zastrzeliła. Początkowo paleta miała być czarno-żółta - odcienie czarno-żółte, a nie trzmiel. Ale kiedy pokazałem jej mój pomysł, powiedziała: „Nie. Sprzedałeś mnie na Prozac, a ja chcę Prozac”.

Bardziej wyciszone badanie męża wydaje się uspokajające w zupełnie inny sposób. Czy on tam idzie, żeby zniknąć?

Nie, zamknie drzwi, żeby rozmawiać przez telefon, ale kiedy się otworzą, dzieci wejdą i będą pracować przy ich małym stoliku w szkole, podczas gdy on siedzi przy komputerze lub spędza z nimi czas. Rozkładana sofa do nauki jest rozkładana, a leżanka w masywnym wykuszu jest wystarczająco duża, aby pomieścić dwoje dzieci. W San Francisco nie ma zbyt wielu gości.

Powiedziałeś, że odebrałeś projekt wnętrz od matki „osmozą”, ale studiowanie sztuki i własnych doświadczeń życiowych musiało posłać cię własną ścieżką. Czy masz od niej najlepszą lekcję? Czy twoja praca poinformowała ją?

Moim największym osiągnięciem w życiu było to, że mama zaczęła do mnie dzwonić i zadawać pytania projektowe. Gdybyście ustawili nasze prace obok siebie, nie wiedzielibyśmy, że należymy do tej samej rodziny. Na sercu jest klasycystką i pracuje głównie z tonami ziemi. Używam więcej kolorów. Nasz dom miał być zamieszkały, więc nauczyłem się od niej dostępności. Uwielbia pracę z rzemieślnikami i rzemieślnikami, to też moja ulubiona część pracy. Nawet teraz odwiedzanie studiów jest jak wejście do Narnii. Jedną ważną, sprzeczną z intuicją rzeczą, której nauczyła mnie moja matka, jest to, że dekoracja jest wyczerpująca. To wspaniale, ale pokusa polega na tym, by oderwać się na wysokości 25 mil. Moja mama nie pozwoli ci wrócić do domu, dopóki twoje ręce nie krwawią z wiszących zdjęć. Możesz pracować nad projektem przez dwa lata, ale jesteś tak dobry, jak ostatnie zawieszone zdjęcie.

Zobacz więcej zdjęć tego kolorowego domu w San Francisco tutaj »

Ta historia pierwotnie ukazała się w numerze z września 2015 r Dom piękny.