Pełna historia Tajemniczego Domu Winchester jest opisana w sezonie 3, odcinku 1 podcastu o nawiedzonym domu House Beautiful, Ciemny Dom. Można posłuchać cały odcinek na Spotify.
Ta treść jest importowana od strony trzeciej. Możesz znaleźć tę samą treść w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji na ich stronie internetowej.
To, co zaczęło się w połowie XIX wieku jako skromny ośmiopokojowy dom wiejski w kalifornijskiej dolinie Santa Clara, obecnie stać się jedną z najbardziej rozpoznawalnych i notorycznie tajemniczych rezydencji i atrakcji nawiedzonych domów Ameryka: Tajemniczy Dom Winchester, jak wiadomo dzisiaj. Rozległe – i niestosowne –Dom odrodzenia Królowej Anny był stale rozwijającym się (i na zawsze niedokończonym) domem hobbystycznym dziedziczki karabinu Sarah Pardee Winchester że nazwała Llanada Villa na cześć hiszpańskich korzeni regionu i jej miłości do Basków wieś.
Sarah Winchester jako młoda kobieta.
Jako wdowa po Williamie Winchesterze, którego rodzina nosi tytułową firmę The Winchester Repeating Arms Company, Sarah po śmierci Williama odziedziczył spadek o wartości 20 milionów dolarów wraz z 50 procentami udziałów w branży broni palnej 1881. Ta fortuna umożliwiła jej przekształcenie skromnego rancza w ogromną rezydencję na setkach akrów, ale... podsyciło to również pogłoski, że Sarah zbudowała dom, aby uciec przed duchami zabitych przez karabin Winchester.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o projekcie Tajemniczego Domu Winchester, a także o prawdziwych motywacjach, które za nim stoją.
Dom z 1906 roku.
Po śmierci wielu członków rodziny – w tym jej córeczki w 1865 r., ojca w 1869 r., matki w 1880 r., obojga teściów i mąż w 1881 r., a jej siostra w 1884 r. Sarah opuściła swoje rodzinne miasto New Haven w stanie Connecticut, aby rozpocząć nowy start na obrzeżach San Jose, Kalifornia. W ciągu zaledwie kilku miesięcy powiększyła swój nowy dom o kilkanaście pokoi, mając zamiar gościć w nim swoje dwie młodsze siostry i ich rodziny. Z raportów wynika, że przez następne 38 lat obiekt będzie w budowie, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Sarah zaprojektowała wszystkie dodatki samodzielnie, mimo braku formalnego przeszkolenia. Budowę zakończono dopiero po jej śmierci w dworku we wrześniu 1922 roku, pozostawiając go nieukończonym, a plany niedokończone.
Jedna z dwóch sal balowych w domu.
To, co stoi dzisiaj, to czteropiętrowa rezydencja o powierzchni 24 000 stóp kwadratowych, ze 160 pokojami, zbudowana głównie z sekwoi na pozostało niecałe pięć akrów ziemi w jednej z najbardziej ruchliwych dzielnic West Valley w mieście dzielnice. Dom ma 2000 drzwi (niektóre prowadzą prosto do pustych ścian), 10 000 okien (niektóre wychodzą na wnętrze), 47 kominki, 17 kominów, 40 klatek schodowych (przynajmniej jedna prowadzi do sufitu), 40 sypialni, dwie sale balowe (jedna ukończona, druga niedokończone), 13 łazienek, sześć kuchni, trzy windy, dwie piwnice i wyłożona boazerią jadalnia inspirowana stylem weneckim pokój – uff.
Archiwalne zdjęcie jednej z wielu klatek schodowych w domu, z których niektóre prowadzą donikąd lub po prostu łączą się z innymi.
Istnieją żyrandole złote i srebrne, ręcznie inkrustowane podłogi parkietowe, oraz wiele oryginalnych witraży, które podobno stworzyła Tiffany. W pewnym momencie przed trzęsieniem ziemi w 1906 r. dom miał siedem pięter, ale został obniżony – prawdopodobnie z powodu zniszczeń spowodowanych trzęsieniem ziemi. W rzeczywistości po trzęsieniu Sarah prawie przerwała prace przy przednim skrzydle domu. Na szczęście dom uniknął całkowitego zniszczenia podczas trzęsień ziemi w Loma Prieta w 1906 r. i 1989 r., ponieważ był zbudowany na pływającym fundamencie — konstrukcja umożliwiająca swobodne poruszanie się konstrukcji, ponieważ jest do niej częściowo przymocowana baza.
Dom z lat 60-tych.
Za życia Sary do rezydencji zaproszono niewiele osób poza służbą domową oraz zespołami stolarzy i innych robotników i bardzo niewiele, jeśli w ogóle, zrobiono zdjęcia wnętrz. Meble wewnątrz dzisiejszego domu odzwierciedlają epokę, ale jej rzeczy osobiste, łącznie z zawartością domu pozostawiono jej siostrzenicy Marian Marriott, która zatrzymała to, czego chciała, a resztę sprzedała Aukcja.
Kuchnia.
To pytanie zadają sobie ludzie, odkąd Sarah rozpoczęła budowę. Aby zrozumieć tę potworność postrzeganą w ówczesnej społeczności wiejskiej, zaczęły krążyć plotki na temat jej motywacji. Według folkloru motywacją Sarah do zbudowania domu o tak dziwnych cechach było to, że medium powiedziało jej, że duchy tych ludzi zabita przez karabin Winchester będzie ją prześladować aż do dnia jej śmierci, chyba że wyruszy na zachód, aby zbudować dom, w którym zmieści się cała rodzina. ich. Inne wersje tej historii mówią, że Sarah została wywieziona na zachód, ponieważ w rodzinnej rezydencji w New Haven była nawiedzana. Na nieszczęście dla niej duchy poszły za nią do Kalifornii, więc próbowała je przechytrzyć, budując rozległy dom z plątaniną korytarzy.
Historycy nigdy nie byli w stanie potwierdzić wizyty tego medium, a wielu długoletnich pracowników i przyjaciół Sary zaprzeczało tej historii zarówno za jej życia, jak i po jej zakończeniu. I oczywiście prawda jest prawdopodobnie nieco prostsza: ojciec Sary był stolarzem w szczytowym okresie epoki wiktoriańskiej, więc dorastała, kochając projektowanie i architekturę. Później prenumerowała wiele magazynów i czasopism poświęconych tej tematyce i sama nauczyła się rzemiosła.
Pogłoski narosły dopiero po jej śmierci, kiedy posiadłość została sprzedana na aukcji prywatnemu inwestorowi za około 135 000 dolarów, czyli dziś nieco ponad 2 miliony dolarów. Następnie został wydzierżawiony Johnowi i Mayme Brownom na okres 10 lat. Małżonkowie udostępnili dom zwiedzającym w 1923 roku i ostatecznie kupili posiadłość (obecnie należącą do prywatnej firmy reprezentującej ich potomków). Dom został uznany za obiekt historyczny w 1974 roku i jest na liście w Krajowym Rejestrze Miejsc Historycznych.
Konserwatorium w domu.
We wrześniu 2019 roku jedna z wielu tajemnic Winchester House, jak określa go Krajowy Rejestr Miejsc Historycznych, została rozwiązana podczas prac konserwatorskich w jednej z licznych jadalni. Według Unia Czasówpracownicy usuwali fragmenty ściany, gdy zauważyli coś osobliwego: pięknie zachowaną kopertę włożoną do środka sprzed 100 lat, należącą do Pacific American Decorator Company.
Odkrycie to potwierdziło coś, co do czego wielu historyków miało przeczucie: prawdziwego rzemieślnika, który wykonał nienaganne witraże. Niedawno historyk architektury Jim Wolf zagłębił się w zagadkę tego, kto faktycznie je stworzył, i dotarł do odpowiedzi, że był to hutnik szkła John Mallon. Okazuje się, że firma Pacific American Decor jest własnością Mallona. Sprawa. Zamknięte.
Pomijając nawiedzenia i obserwacje duchów, zwiedzanie legendarnego domu jest zdecydowanie warte ceny wstępu.
Chcesz usłyszeć więcej historii o duchach na temat Tajemniczego Domu Winchester? Słuchać odcinek w tym tygodniu naszej serii podcastów o nawiedzonym domu, Ciemny Dom, aby poznać ekskluzywne historie o duchach i wgląd w reputację nawiedzonego domu.