Pełny wywiad z Sally Quinn znajduje się w drugim sezonie podcastu o nawiedzonym domu House Beautiful, Ciemny Dom. Posłuchaj odcinka Tutaj.
Ta treść jest importowana od strony trzeciej. Możesz znaleźć tę samą treść w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji na ich stronie internetowej.
W 1979 r. pisarz Sally Quinn i jej mąż Ben Bradlee Poczta Waszyngtońska sława pojechała z Waszyngtonu do East Hampton, aby zobaczyć posiadłość, która „bardziej przypominała ruinę niż dom nadający się do zamieszkania”, jak opisała w podcaście House Beautiful, Ciemny Dom. W rzeczywistości było tak zniszczone, że agent nieruchomości odmówił wejścia do środka, a Bradlee wyszedł w ciągu kilku minut, krztusząc się (ma alergię na koty i znaleźli 52 martwe zdziczałe koty wokół posiadłości i kilka czaszek szopów na werandzie), więc Quinn wybrał się samotnie w ciepłe sierpniowe popołudnie, aby spotkać się z ówczesną właścicielką, Edith Bouvier Beale'a. Przedmiotowa nieruchomość? Szare Ogrody.
Dom był tematem słynnego filmu dokumentalnego z 1975 roku pt.
Szare Ogrody, w którym to momencie był już w stanie brudu (i rzekomo nawiedzony), ale kiedyś była to wielka posiadłość reprezentująca bogactwo elity Nowego Jorku. Prawdziwymi gwiazdami filmu są duet matka-córka „Mała” Edie Bouvier Beale i „Duża” Edie Ewing Bouvier Beale, ciotka i kuzynka Jacqueline Bouvier Kennedy Onassis.
Księżniczka Lee Radziwill pozuje na niedatowanym zdjęciu z 1978 roku zrobionym w jej domu na plaży w Southampton w stanie Nowy Jork.
Dwa lata przed zdjęciami dom uznano za niebezpieczny i miasto prawie go zburzyło, zanim Onassis i jej siostra Lee Radziwill wkroczyli, aby pomóc w naprawach. Dwa lata po premierze filmu zmarła Wielka Edie, a Małej Edie zajęło kolejne dwa lata, zanim w końcu znalazła odpowiednią osobę (Quinn), która ożywić Gray Gardens, ponieważ nie chciała go sprzedać nikomu, kto planowałby go zburzyć – co według większości byłoby znacznie tańsze eksperci.
Autorka Sally Quinn podczas wywiadu z gospodarzem Johnnym Carsonem 10 września 1975 r.
Tak więc tego pamiętnego dnia Mała Edie ciepło przywitała Quinna, śpiewając „Witajcie w Grey Gardens”, jakby to był jakiś bajeczny pałac. Wykonała piruet i powiedziała: „Wystarczy tylko warstwa farby” – powiedziała Quinn. Tymczasem Quinn dodał: „Na ścianach było pełno kocich odchodów, a smród i brud były niewiarygodne, ale oboje to widzieliśmy tak jak kiedyś.” Poza fasadą tych nieestetycznych pozostałości Quinn nadal widział dawną świetność domu.
„Co skłoniłoby mnie do powiedzenia: «To najpiękniejszy dom, jaki kiedykolwiek widziałem», skoro był to śmietnik? Czasami po prostu mam takie uczucia – mam zdolności paranormalne” – wyjawił Quinn. Była zdeterminowana, pomimo protestów wszystkich, których spotkała. Mąż powiedział jej, że postradała zmysły, a jej najlepsza przyjaciółka i sąsiadka Nora Ephron podjęła interwencję, aby uniemożliwić Quinn zakup Gray Gardens. „Kupuję to za moje książkowe pieniądze. I wiesz, możesz być tego częścią lub nie” – powiedziała Bradlee. Nawet wykonawca powiedział: „Musisz to zburzyć. Odbudowa byłaby o wiele łatwiejsza i tańsza” – wspomina Quinn. – Ale wtedy nie byłyby to Szare Ogrody, prawda? Byłby to po prostu kolejny dom lub, co gorsza, kopia innego domu.
Mała Edie w domu w Gray Gardens, 1 września 1972 r.
Quinn kupiła go więc za 220 000 dolarów i powiedziała Małej Edie, że „może zostawić go w czystości albo zostawić wszystkie meble i wszystko, co się w nim znajduje” – wyjaśniła Quinn. Mała Edie zdecydowała się na to drugie, a kiedy Sally zapuściła się na strych i do „maleńkiego pokoju byłej pokojówki za kuchni, [zastałem] je zawalone po sufit antykami: wiklinowe leżaki, piękną pościel, Chiny... Nigdy nie byłem tak podekscytowany. Nawet znowu zacząłem palić” – zaśmiał się Quinn. Tak rozpoczął się proces renowacji, który zakończył się pięknie. Czy miała zdolności psychiczne, czy nie, miała rację, że warto było podjąć ten wysiłek. Na czym dokładnie polegał proces dekorowania?
Quinn zaczął od wyobrażenia sobie, jak wyglądałby Grey Gardens w czasach swojej świetności na przełomie wieków, a następnie wymyślił kreatywne sposoby włączenia tych szczegółów do współczesnego projektu. „Znalazłam [inspirację] w zamówionym magazynie o antykach, więc wszystko było z epoki” – powiedziała. (W razie wątpliwości przejrzyj niektóre stare czasopisma!) I wszystko, czego nie udało się odtworzyć, zostało zduplikowane, aby przywołać epokę. Na przykład „zasłony w salonie nadal wisiały, ale były w strzępach, więc zaniosłam tkaninę do dekoratora, aby je dopasowała” – powiedziała. „Znalazłem każdego rzemieślnika, który mógł przywrócić wszystko, co wymagało renowacji. Miałem faceta z wikliny, srebrnego, drewnianego…”
Dom został zbudowany na początku XX wieku i przez cały ten czas był zamieszkiwany, więc nie wszystko pochodziło z tego samego okresu. „Było trochę rzeczy z lat dwudziestych, potem z lat 30., a potem z lat 40. Była więc eklektyczna mieszanka rzeczy, co sprawiło, że było jeszcze zabawniej. Wszystkie meble [pozostawione w domu] były stare i nie wszystkie były wspaniałymi antykami” – wyjaśniła. Jednym z jej ulubionych znalezisk była szafka należąca do Małej Edie, wypełniona wszystkimi tymi małymi figurkami zwierząt. „To była szklana menażeria z czterema lub pięcioma półkami w idealnym stanie”. Quinn trzymał go zamkniętego w gabinecie, ponieważ ludzie zawsze chcieli wyciągać delikatne zwierzęta i bawić się nimi.
Jacqueline Bouvier Kennedy Onassis w wieku czterech lat z mamą, panią B. Janet Lee Bouvier w ich domu w East Hampton w 1933 r.
Inne cenne odkrycie Quinna było w rzeczywistości powiązane z Onassisem. „W pokoju pokojówki znajdowała się drewniana skrzynia zaadresowana do Jackie Kennedy. Nigdy nie była otwierana i była zamknięta gwoździami. Otworzyliśmy je i odkryliśmy wspaniałe srebrne lustro z wszelkiego rodzaju filigranami na krawędziach. Miał dziwny kształt ze ściętym szkłem w lustrze i ciemnoszafirowym błękitem pod srebrem” – wyjaśniła. To jeden z niewielu przedmiotów z Grey Gardens, który nadal ma po tym, jak rozstała się z prawie wszystkim na wyprzedaży nieruchomości, kiedy sprzedała dom w 2017 roku.
Dzięki niej Gray Gardens był jak feniks powstający z popiołów, a Bradlee Quinnowie mogli cieszyć się nim w całej okazałości jako rodzinny dom wakacyjny aż do 2017 roku. Rezultat był piękny i służył jako mistyczne tło dla niej i jej rodziny przez ponad czterdzieści lat. Nie wspominając, że dom upamiętnia dwie wspaniałe kobiety w historii Ameryki. „Byłem po prostu zachwycony. To był sen” – promieniała. Niech każdy piękny, stary dom zagubiony w czasie znajdzie swoją własną Sally, która wkroczy do środka, dostrzeże jego potencjał (przy odrobinie wyobraźni lub faktycznych magicznych mocy) i uratuje go przed burzliwą kulą.
Chcesz dowiedzieć się więcej o Grey Gardens i usłyszeć więcej o Sally Quinn? Słuchać odcinek w tym tygodniu naszej serii podcastów o nawiedzonym domu, Ciemny Dom, aby poznać ekskluzywne historie o duchach autorstwa Quinn i fascynujące spostrzeżenia na temat jej wielu nawiedzonych domów.
Współpracownik
Hadley Mendelsohn jest współgospodarzem i producentem wykonawczym podcastu Ciemny Dom. Kiedy nie jest zajęta pisaniem o wnętrzach, można ją spotkać, jak przeszukuje sklepy ze starociami, czyta, szuka historii o duchach lub potyka się, bo prawdopodobnie znowu zgubiła okulary. Oprócz projektowania wnętrz pisze o wszystkim, od podróży po rozrywkę, urodę i życie towarzyskie problemy, relacje, moda, jedzenie, a przy bardzo specjalnych okazjach, czarownice, duchy i inne Halloween nawiedza. Jej prace publikowano także w MyDomaine, Who What Wear, Man Repeller, Matches Fashion, Byrdie i nie tylko.
