Miękka strona Michaela Taylora

Jeśli miałeś do czynienia z dekoracją wiktoriańskiej kamienicy, co robisz? W 1973 roku Michael Taylor udekorował salon pana i pani w San Francisco Warren Clark, czego rezultatem był pokój, który Mark Hampton kiedyś uznał za „najładniejszy pokój wiktoriański w historii widziałem. „Wiktoriański zdecydowanie nie jest moim wyglądem, ale jeśli wszyscy Wiktoriańscy tak wyglądaliby, mógłbym zostać konwertować. Ciekawie jest też zobaczyć wersję wiktoriańską Taylora, szczególnie w świetle jego późniejszego, chłodnego wyglądu w Kalifornii.

Salon to morze różów i zieleni w jasnych i jasnych odcieniach. Inspirowany XVIII w. Chińska tapeta, Taylor zlecił muralistowi, Garthowi Bentonowi, ręczne malowanie tapet z drzew liściastych i ptaków w locie. Zielona mora sofa podobno kiedyś należała do Grety Garbo. Podoba mi się kształt i kępka sofy, chociaż mogłabym się obejść bez białej grzywki w bulionie. Krzesło na prawo od listwy przypodłogowej było spięte w perkal kapusty różanej. Zwróć też uwagę na dywanik ze słomy, który zapobiega zbyt słodkiemu wypaczaniu pokoju.

Po jednej stronie salonu znajdowało się wykuszowe okno. Nad zatoką stały dwie jardinières z blackamooru, a w niszy umieszczono jasnożółtą jedwabną sofę. Frędzle z przodu sofy były ciekawym akcentem, chociaż wydaje mi się, że widziałem sofę Syrie Maugham z podobnymi frędzlami. Mówiąc o tym, fotele Syrie Maugham zostały tutaj obite ciemnobrązowym bawełnianym aksamitem.

Myślę, że morał tej historii jest taki, że nie wszystko w wiktoriańskim świecie jest zgubą i mrokiem.

(Wszystkie zdjęcia i cytat Hamptona autorstwa Michaela Taylora: Projektowanie wnętrz Stephena Salnego)