Prawdziwa historia o tym, jak Marilyn Monroe poznała królową Elżbietę

W poniedziałek, 29 października 1956 r. – kiedy nagłówki gazet zdominowały nadciągający kryzys w Kanale Sueskim – Marilyn Monroe miała spotkać się z królową. Gdy nadszedł dzień, aktorka po raz kolejny była nieobecna na planie Śpiący Książę, i chociaż nie można powiedzieć, czy miała uprzednie pozwolenie na dzień wolny, ci, którzy mają oko na jej pomiar czasu, zapisali jej nieobecność jako "Niedostępne." Wątpliwe, by ten film w ogóle przemknął przez myśl Marilyn tego dnia, ponieważ cała jej uwaga była skupiona na przygotowaniu się do wieczoru dalej. Te przygotowania obejmowały wielogodzinną stylizację włosów Gordonem Bondem, a następnie nakładano jej makijaż. Wreszcie nadszedł czas, aby włożyć suknię, która trafi na pierwsze strony gazet w całym kraju.

Urzędnicy mogli poinstruować uczestniczki, aby ubierały się konserwatywnie, ale sukienka, którą Marilyn wybrała na spotkanie z królową Elżbietą II, była niczym, co mieli na myśli. Wykonana ze złotej lamy, suknia była tak głęboko wykrojona, że ​​szczyty piersi Marilyn były w pełni widoczne. Ciasno przylegająca do ciała, z ramiączkami spaghetti i fałdą materiału stykającą się w klatce piersiowej i schodzącą w kierunku podłogi, suknia była w komplecie z dopasowaną peleryną i torbą.

Kilku pracowników było pod ręką, aby pomóc Marilyn włożyć suknię, zanim włożyła długie rękawiczki i sandały na platformie, podobne do tych noszonych na premierze Widok z mostu. Szybki sprysk perfum i Marilyn chwyciła torebkę i zeszła po schodach. Kierowca czekał na zewnątrz, a uśmiechnięta aktorka przeszła przez żwirowy podjazd i wsiadła do samochodu w towarzystwie Arthura Millera i Miltona H. Greene. Dla Jerry'ego Juroe odejście Marilyn z Parkside House oznaczało, że mógł znowu oddychać. Przez ostatnie kilka tygodni jego głównym zmartwieniem było zapewnienie Marilyn przybycia do teatru przed Jej Wysokością i choć byłoby trochę ciasno, aktorka zaakceptowała i osiągnęła wyzwanie.

Gdy szofer zatrzymał się przed londyńskim Empire Theatre, wydawało się, że cała populacja Wielkiej Brytanii zebrała się na zewnątrz. Był zimny październikowy wieczór i przeszywający wiatr wiał wokół Leicester Square, ale to się nie skończyło fani od godzinnych kolejek tylko po to, by rzucić okiem na Marilyn, królową i mnóstwo innych znanych osób. Ubrani w zimowe płaszcze, czapki i rękawiczki tłumy krzyczały i parły do ​​przodu, podczas gdy policjanci próbowali ich powstrzymać. Gdy Marilyn wyszła z samochodu, do środka wpadł fotograf i zrobił zdjęcie, patrząc w dół jej sukienki. Odsunął się na bok, a wtedy podekscytowanie fanów sięgnęło gorączki.

"Marilyn! Marilyn!”, zaśpiewali, a uśmiechnięta aktorka odwróciła się i pomachała do wszystkich, którzy ją powitali. W tym czasie miała problem z utrzymaniem peleryny na ramionach, a ona i Arthur spędzili trochę czasu, poprawiając ją, zanim przebili się przez tłum i weszli do teatru.

Wewnątrz foyer miejsce tętniło życiem od gości, personelu, fotografów i, jak miał być film Bitwa na rzece Plate, czynnych marynarzy. Gdy Marilyn przechodziła obok, trzymając się chusty na piersi, większość tłumu odwróciła się i spojrzała. Uśmiechnęła się szeroko, po czym odrzuciła pelerynę, odsłaniając spektakularną sukienkę. Zapaliły się latarki, a potem ona i Arthur Miller weszli po schodach i dotarli do miejsca, w którym celebryci ustawili się w kolejce na spotkanie z królową. W międzyczasie reszta publiczności udała się do audytorium, gdzie zajęła swoje miejsca przy dźwiękach muzyka Nelsona Elmsa na organach i orkiestrze Royal Marines School of Muzyka. Wkrótce mieli oglądać królową witającą słynnych uczestników na ekranie kinowym.

W salonie na piętrze podekscytowana, ale zdenerwowana Marilyn zdjęła pelerynę i została wciśnięta między aktorów Victora Mature i Anthony'ego Quayle'a (Miller nie został przedstawiony królowej). Quayle był jedną z gwiazd Bitwa na rzece Plate, a reszta składu brzmi jak Who’s Who królewskiej kinowej rodziny. Wśród gwiazd znaleźli się Brigitte Bardot, Peter Finch, Norman Wisdom, Anita Ekberg, Vera-Ellen, Sylvia Syms, John Gregson, Mary Ure i arcywróg Marilyn, Joan Crawford. Ponadto nie zabrakło również profesjonalistów z branży, a także Royal Goście związani z marynarką wojenni, którzy brali udział – lub byli spokrewnieni z uczestnikiem – w prawdziwej bitwie Płyta rzeczna.

Gdy Marilyn czekała z innymi celebrytami w długim, tętniącym życiem salonie, królowa przybyła na Leicester Square ze swoją siostrą, księżniczką Małgorzatą. W imprezie byli również lord i hrabina Mountbatten, chociaż książę Edynburga był nieobecny, ponieważ wyjechał już na czteromiesięczną oficjalną podróż na królewskim jachcie Brytania.

Jej Wysokość, ubrana w piękną czarną suknię z pełną spódnicą i diamentowo-szmaragdową tiarę, została powitana na zewnątrz przez Charlesa Penleya, Cesarza dyrektor generalny, a następnie wślizgnęła się do foyer, gdzie spotkał ją Reginald Bromhead, prezes i prezes Trade Cinematograph Trade Dobroczynny Fundusz. Po wykonaniu tej czynności królowa udała się na górę, gdzie spotkała nie tylko słynnych uczestników, ale także wielu dziennikarzy. Niektórzy z prasy przykucnęli na podłodze, inni pospieszyli, by mieć lepszy widok, ale wszyscy podążyli za Jej Wysokością, gdy witała swoich gości.

Kolejka była długa, a Marilyn była w połowie drogi. Czasami aktorka patrzyła przed siebie, nerwowo czekając na swoją kolej, ale gdy królowa podeszła bliżej, można było zobaczyć Marilyn zerkającą, a następnie podekscytowaną gawędzącą z aktorem Victorem Mature.

Gdy królowa uścisnęła dłonie gwiazdom, Reginald Bromhead dyskretnie spojrzał na swoje notatki, aby upewnić się, że właściwie nazwał każdą gwiazdę. A potem przyszła kolej na Marilyn.

Gdy królowa rzuciła jej krótkie spojrzenie w górę iw dół, aktorka wzięła dłoń Jej Królewskiej Mości, a następnie zeszła w dobrze wyćwiczone dygnięcie. Oboje następnie rozmawiali przez kilka minut i omawiali tematy, w tym bycie sąsiadami i ukochany Windsor królowej. – Uwielbiamy to – powiedziała Marilyn. „Ponieważ mamy pozwolenie, ja i mój mąż wybieramy się na przejażdżki rowerowe po Wielkim Parku”.

Królowa w końcu ruszyła dalej, a potem Marilyn powtórzyła proces z księżniczką Małgorzatą, ubraną w różowo-złotą brokatową suknię. Kobiety rozmawiały o jeździe na rowerze, życiu w Anglii i powstawaniu… Śpiący Książę.

„Idzie bardzo dobrze” – powiedziała Marilyn księżnej. „I z żalem będziemy musieli wyjechać za jakieś dwa tygodnie”.

Księżniczka Margaret powitała następnie aktora Anthony'ego Quayle'a, ale nie była to ostatnia rozmowa z Marilyn. Słysząc, o czym mówią Widok z mostuaktorka przerwała rozmowę i poprosiła króla, aby poszedł i obejrzał przedstawienie. „Księżniczka zaśmiała się i powiedziała, że ​​może” – powiedziała później Marilyn i oczywiście księżniczka Margaret niedługo później pojawiła się na przedstawieniu.

Gdy znalazła się w kolejce, królowa została powitana przez sześcioletniego Nicholasa Douglasa Morrisa, który podarował jej kwiaty i ukłonił się. Dopiero gdy Jej Wysokość przemówiła do wszystkich osób w kolejce, nadszedł czas, aby zająć miejsce wśród publiczności i celebrytów w teatrze. Światła przygasły, produkcja kreskówek zatytułowana Historia kina został pokazany, a potem przyszedł czas na główny film, Bitwa na rzece Plate. Oprócz obejrzenia filmu, celebryci musieli ustawiać się w kolejce na scenie i kłaniać się, jeden po drugim. Tak jak poprzednio, Victor Mature stał po jednej stronie Marilyn, a Anthony Quayle po drugiej. Ponieważ jednak aktorka nie była na próbach, nie miała pojęcia, co powinna dalej robić, a gdy grupa stała za zamkniętą zasłoną, czekając na wywołanie ich imion, Marilyn spanikowany. W swojej autobiografii z 1990 roku Quayle napisał, że aktorka ciągle pytała go, co powinna zrobić, gdy zostanie wywołane jej imię, ale mimo kilku wyjaśnień Marilyn była zbyt zaniepokojona, by pamiętać.

Gdy kolejka przesunęła się do przodu, zwróciła się do aktora Victora Mature i zapytała go, co powinna zrobić. – Padnij na dupę, kochanie – odpowiedział, po czym prześlizgnął się przez zasłonę. Marilyn została przedstawiona kilka sekund później i mimo zdenerwowania zrobiła krok do przodu, skręciła w prawo, a potem w lewo, a tłum oszalał.

Gdy Marilyn wyszła z teatru, aż brzęczała z podniecenia. Zanim zdążyła wsiąść do czekającego samochodu, kilku reporterów wystąpiło do przodu i zapytało, co myśli o królewskich gościach.

„Królowa jest bardzo serdeczna” – powiedziała Marilyn. „Ona promieniuje słodyczą. Zapytała, jak lubię mieszkać w Windsor, a ja odpowiedziałem: „Co?!”. Powiedziała, że ​​mieszkając w Englefield Green, niedaleko Windsor, jesteśmy sąsiadami. Powiedziałem jej więc, że Arthur i ja pojechaliśmy na przejażdżki rowerowe po parku.

Inna dziennikarka zapytała, czy jej dygnięcie jest trudne. — Ani trochę — powiedziała Marilyn ze śmiechem, a potem zademonstrowała mu.

Wcześniej zdenerwowana kobieta, która błagała o wcześniejszej próbie, była pełna pewności siebie, gdy wsiadła do samochodu i wróciła do Parkside. W przeciwieństwie do tego, pewny siebie aktor Victor Mature powiedział, że był tak zdenerwowany, że nie mógł sobie przypomnieć niczego, co powiedziała mu Królowa; Brigitte Bardot przyznała, że ​​martwi się o jej dyg; i kwaskowata Joan Crawford twierdziła, że ​​nigdy w życiu nie bała się tak bardzo.

W miarę upływu lat niektórzy zastanawiają się, czy królowa wiedziała, kim była Marilyn, ale sądząc po… „sąsiedzi” uwaga, nie ma wątpliwości, że nie tylko wiedziała, ale i znała gwiazdę miejsce pobytu. Kolejnym dowodem jest premiera w 1954 roku Beau Brummell, film z udziałem Marilyn Panowie wolą blondynki gwiazda, Jane Russell.

Królowa, książę Edynburga i księżniczka Małgorzata byli obecni, a Jej Wysokość poświęciła trochę czasu na rozmowę z Russellem. Aktorka zdradziła, że ​​zamierza zrobić Panowie poślubiają brunetki, na podstawie książki Anity Loos, autorki książki Panowie wolą blondynki. Podczas rozmowy księżniczka Margaret powiedziała Russellowi, jak bardzo jej się podobało Blondynki, podczas gdy książę Edynburga żartobliwie zastanawiał się, czy brunetka Russell wyrównuje rachunki z Marilyn, ponieważ ta ostatnia była blondynką we wcześniejszym filmie.

W 1961 roku artykuł ukazał się w: Ludzie to dało wgląd w myśli królowej na temat Marilyn oczami nienazwanego „przyjaciela”. Artykuł powiedział, że po Royal Command Performance w 1956 roku, królowa zafascynowała się Marilyn i obserwowała każdą z niej kino. Najwyraźniej powiedziała przyjaciółce: „Myślałam, że panna Monroe jest bardzo słodką osobą. Ale było mi jej żal, ponieważ była tak zdenerwowana, że ​​zlizała całą szminkę”. Wydarzenie wydaje się to potwierdzać, ponieważ widać Marilyn oblizującą usta, gdy czekała, aż królewscy goście dotrą ją.

Wyciąg z Kiedy Marilyn poznała królową: Życie Marilyn Monroe w Anglii autorstwa Michelle Morgan. Wydane przez Pegasus Books. ©Michelle Morgan

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.