![Przeżyj prawdziwą przygodę „Stranger Things” w chacie Hoppera](/f/faef9dc17ff2175687c88bdea4ea3f39.jpg?crop=1xw:1xh;center,top&resize=480:*?width=100&height=100)
Każda pozycja na tej stronie została wybrana ręcznie przez redaktora House Beautiful. Możemy pobierać prowizję od niektórych przedmiotów, które zdecydujesz się kupić.
Design od dawna jest dialogiem pomysłów wizualnych, na tak małą skalę, jak między dwiema osobami - powiedzmy, koledzy, którzy mają sesję burzy mózgów - lub tak dużą, jak między dwiema kulturami poprzez handel i podbój. Z dzisiejszej perspektywy jednym z najbardziej wpływowych czynników na projektowanie w epoce nowożytnej jest niewątpliwie kolonializm, a mianowicie narodów europejskich, których imperialistyczne rządy rozprzestrzeniły się na resztę świata od XVI do XIX wieki.
„Angielski sposób podboju polegał na okupowaniu obcego terytorium i rozmnażaniu się na nim społeczeństwa. Ten proces nazwali przesadzaniem; stąd nazywali te terytoria „przeszczepami” lub „plantacjami”, w skrócie, terminem, który stosowali wszędzie, od Irlandii po plantacje Rhode Island ”- mówi Alexander von Hoffman, starszy pracownik naukowy w Harvard Joint Center for Housing Studies, który zauważa, że termin ten został zastosowany dopiero później
niewolnicze gospodarstwa rolne na południu Ameryki. Duża część reprodukcji społecznej Anglików w ich koloniach to architektura i projektowanie.Natalia SOGetty Images
W epoce kolonialnej w Europie panował neoklasycyzm, który wraz z szybką kolonizacją szybko rozprzestrzenił się po całej Europie. świat - wystarczy spojrzeć na architekturę obywatelską Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie i Nowym Jorku lub w Buenos Aires, Argentyna. Jednak podczas gdy neoklasycyzm był ogólną zasadą, wernakularne style i lokalne materiały nieuchronnie wmieszały się w tę mieszankę, tworząc nowe style architektoniczne z mieszanką wpływów kulturowych.
„Zawsze pojawiają się adaptacje, które przychodzą w pewien sposób naturalnie. Niekoniecznie są nawet świadomi ”- mówi Alex Krieger, profesor ds. Badań w dziedzinie projektowania urbanistycznego na Harvard University Graduate School of Design. „Jeśli projektujesz neoklasycystyczny budynek, o którym brytyjski rząd mówi, że powinieneś zbudować, to ty jako lokalny architekt - Twoja ręka może się trochę poślizgnąć, a Twój projekt nabierze nieco bardziej wernakularnego charakteru styl."
Dlatego architektura w stylu kolonialnym nie wygląda identycznie na całym świecie. Na przykład Wietnam, Kambodża i Laos mają ich wiele Francuskie budynki w stylu kolonialnym, ale są one w dużej mierze nasycone detalami lokalnej architektury - powiedzmy, zapożyczonymi ze starożytnych świątyń. W Stanach Zjednoczonych, domy w stylu kolonialnym były często budowane z lokalnego drewna, a nie kamienia, tak jak w Anglii.
Namthip MuanthongthaeGetty Images
Te fuzje projektów nie ograniczały się do regionów, w których się rozwinęły. „Ciekawym przykładem jest domek. Powstał w Indiach jako struktura na ciepłe dni, ale Brytyjczycy reeksportowali ten typ do całego imperium ”- mówi von Hoffman. „W Ameryce Północnej budowniczowie odtworzyli je z charakterystycznymi półpiętrowymi lukarnami, a następnie ewoluowały w ramach Ruchu Sztuki i Rzemiosła, i w końcu dotarli do Chicago, gdzie domki parterowe zostały zbudowane z cegły dla rodzin pracujących i klasy średniej, ale tylko ledwo przypominały oryginał Formularz."
Ten rodzaj płynności projektowania z globalnymi wpływami miał miejsce, no cóż, prawie od zawsze. Zapoznaj się z mauretańskim projektem z Półwyspu Iberyjskiego, stworzonym podczas muzułmańskiego podboju Hiszpanii w VIII wieku lub starożytnym miasto Jerozolima, w którym tysiące lat podbojów różnych kultur stworzyło eklektyczny krajobraz architektoniczny. Dopóki kultury globalne pozostaną połączone - czy to poprzez handel, czy przymusowy podbój - typologie projektowe będą się łączyć.
„W takim razie w którym momencie przyjęty język staje się językiem ojczystym dla tej kultury?” pyta Krieger. „Można nawet powiedzieć, że neoklasycystyczna architektura w Ameryce w odniesieniu do budynków publicznych jest teraz naszym językiem ojczystym. Czy Waszyngton w swojej monumentalności reprezentuje Wielką Brytanię czy Niemcy? Nie, to stało się naszym językiem w przypadku budynków publicznych ”.
joe daniel cenaGetty Images
Ale to ujęcie jest jednak czymś w rodzaju produktu naszego współczesnego postrzegania osi czasu projektowania. We współczesnym okresie kolonialnym narzucanie eurocentrycznych modeli architektury było dość powszechne związane ze statusem hierarchicznym, gdzie architektura w stylu kolonialnym często potwierdza wyższość kolonizacji moc.
„Brak klasycystycznych elementów architektonicznych na konstrukcjach zbudowanych dla tubylców lub zniewolonych ludzi odzwierciedla postawy rządzącej klasy kolonizacyjnej”.
„Jeśli amerykańskie kolonialne wersje neoklasycznych stylów miały jakiekolwiek znaczenie, to to dlatego, że koloniści byli kulturowo przywiązani do ojczyzny i czuli, że ich budynki wyrażały lub nadawały status w takim stopniu, w jakim odzwierciedlały style architektoniczne dominujące w społeczeństwie europejskim i brytyjskim ”, argumentuje von Hoffman. „Jednak brak takich neoklasycznych elementów architektonicznych na konstrukcjach zbudowanych dla rdzennych lub zniewolonych ludzi jest znaczący, ponieważ odzwierciedla postawy rządzącej klasy kolonizacyjnej”.
Dziś nie sposób myśleć o europejskim kolonializmie bez jego negatywnego wpływu na kultury w całym kraju świata, ale równie niemożliwe jest zignorowanie wpływu kolonializmu, zwłaszcza na projektowanie architektura. „Około 80 procent świata zostało skolonizowane przez Europę i nadal zachowuje architektoniczne i projektowe dziedzictwo europejskiego kolonializmu, więc około 80 procent światowa populacja jest „lokalna” w kraju, mieście lub wiosce, na które wpływ miała architektura i wzornictwo z epoki kolonialnej ”- mówi Jennifer Rittner, założycielka agencji komunikacji Treść ma znaczenie i wychowawca w School of Visual Arts w Nowym Jorku.
Nieuchronnie ten szeroki zasięg w populacji globalnej oznacza, że odczucia dotyczące architektury epoki kolonialnej są bardzo zróżnicowane. „Style kolonialne, takie jak greckie odrodzenie, mogą wyrażać demokratyczną tradycję panującą w niektórych miejscach, co może być pozytywne” - mówi architekt Victor Body-Lawson. „W przypadku innych populacji ta symbolika może nie obowiązywać. Zamiast tego jest postrzegany jako symbol władzy i ery obcej dominacji ”.
Nie ma wątpliwości, że z czysto estetycznego punktu widzenia architekturę w stylu kolonialnym można uznać za piękną. „Architektura wernakularna była prosta, nastawiona głównie na funkcję i ekonomię, podczas gdy architektura kolonialna była nastawiona na dekorację i piękno ”- mówi architekt Elvis Alcequiez z Dominikany, który sugeruje, że ta architektura jest najlepszym dziedzictwem epoka kolonialna.
Ale to, co reprezentuje architektura, to inna historia. „Architektura i projektowanie z epoki kolonialnej są problematyczne ze względu na sposób, w jaki ustanowiły kontrolę i skodyfikowały normy zachowania, które celowo szkodziły wielu w imieniu nielicznych” - mówi Ritter. „Jeśli odczytujemy je jako przypomnienia z tamtej przeszłości, możemy również zobaczyć, jak nadal wpływają na nas te normy zachowania”.
„To odzwierciedlenie odporności ludzi, którzy stworzyli własne to, co kiedyś zostało stworzone, by ich zdominować i zniszczyć”.
Zwraca uwagę, że biorąc pod uwagę wszechobecność takiej architektury na całym świecie i czas, który minął od epoki kolonialnej struktury kolonialne „stały się niewidoczne” jako „część tła naszej codzienności” zyje."
Obecnie, w erze dekolonizacji, architektura znacznie odeszła od stylów kolonialnych; wiele narodów rozwinęło nowy wizualny język narodowy, wskazujący na ich postkolonialną tożsamość. Na przykład Brazylia założyła modernistyczną utopię Brasilii w 1960 r., Z planem urbanistycznym zaprojektowanym w celu wykucia nowego nacjonalizmu poprzez postępowe ideały architektoniczne. A dziś wielu afrykańskich architektów pracuje pod parasolem ruchu artystycznego afrofuturyzmu, który przewiduje i realizuje przyszłość widzianą przez czarne soczewki. Ale to nie wymazuje przeszłości - architektura z epoki kolonialnej jest nadal bardzo dobrze widoczna na całym świecie.
MaremagnumGetty Images
"Wydawałoby się, że każda kwestia współczesnego wpływu architektury epoki kolonialnej jest bardzo mocno uwikłana w złożonej narracji o tym, jak afrykańska, europejska i Rdzenne populacje, a później imigranci, wspólnie tworzyli kulturę w tej przestrzeni przez setki lat i dlatego rościły sobie prawa do tych struktury i przestrzenie, które ukształtowały ich życie ”- mówi Ritter o swoich przeżyciach związanych z wizytą w Salvadorze w Brazylii, mieście położonym najbliżej rodzinnej wioski Bahia. Faktycznie, pojęcie to odnosi się praktycznie do każdego miejsca z kolonialną przeszłością. „Kultury, która wyrosła wokół tego architektonicznego dziedzictwa, nie da się wymazać” - dodaje Ritter. „To odzwierciedlenie odporności ludzi, którzy stworzyli własne to, co kiedyś zostało stworzone, by ich zdominować i zniszczyć”.
Śledź House Beautiful dalej Instagram.
Ta zawartość jest tworzona i obsługiwana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom w podaniu ich adresów e-mail. Więcej informacji o tej i podobnych treściach możesz znaleźć na piano.io.