Historia wnętrz i dekoratorów Białego Domu: Louis Comfort Tiffany, Sister Parish, Michael S. Smith, Tham Kannalikham i inni

20 stycznia prezydent elekt Joe Biden zostanie zainaugurowany na Kapitol Stanów Zjednoczonych. To oczywiście oznacza, że ​​po ceremonii Biden zostanie nowym mieszkańcem najsłynniejszego domu w kraju: Białego Domu. Podczas gdy czekamy, aby dowiedzieć się, kogo nowa Pierwsza para wybierze jako dekoratora wnętrz w Białym Domu, Dom Piękny przedstawia jedne z najbardziej imponujących wnętrz Białego Domu w całej historii, w tym słynne Siostra Parafia projekty z epoki Kennedy'ego i Michael S. KowalWizja Obamów (którą można zobaczyć w niedawno wydanym przez projektanta książka, Projektowanie historii: niezwykła sztuka i styl Białego Domu Obamy).

Początki Białego Domu

Zanim przejdziemy do najważniejszych wnętrz Białego Domu, przyjrzyjmy się historii słynnego domu.

Biały Dom został zaprojektowany przez irlandzkiego architekta Jamesa Hobana w neoklasycystycznym stylu architektonicznym i budowany w ciągu ośmiu lat (od 1792 do 1800). Sam budynek jest wykonany z piaskowca Aquia Creek, który został pomalowany na biało ze względu na ryzyko, jakie stwarza przepuszczalność kamienia, która może powodować pękanie w chłodniejszych miesiącach.

Przed obecnym Białym Domem Dom Prezydenta w Filadelfii był domem dla dwóch prezydentów: George'a Washingtona i Johna Adamsa. Budowa Białego Domu została ukończona zaledwie kilka miesięcy przed zakończeniem prezydentury Adamsa, więc mógł on przenieść się do Domu Ludu przed końcem kadencji.

Aż do 1901 roku to, co znamy jako Biały Dom, było właściwie nazywane Rezydencją Wykonawczą, którą ówczesny prezydent Theodore Roosevelt nie znalazł ideału - biorąc pod uwagę, że wiele stanów USA miało rezydencję gubernatora, zwaną również wykonawcą dwór. Roosevelt następnie ukuł termin, który znamy i nadal używamy do dziś, który można również zobaczyć na kopiach jego papeterii.

Wczesne lata

Kiedy prezydent John Adams i jego żona, pierwsza dama Abigail Adams, przeprowadzili się do Białego Domu, rezydencji brakowało wystroju, biorąc pod uwagę, że została niedawno ukończona. Sala Wschodnia Białego Domu - która jest obecnie wykorzystywana do imprez takich jak tańce, konferencje prasowe, ceremonie, bankiety, przyjęcia i koncerty - została następnie wykorzystana przez Abigail Adams jako pralnia.

Thomas Jefferson był pierwszym prezydentem Stanów Zjednoczonych, który całą swoją prezydenturę spędził w Białym Domu, więc on ustanowiły precedens dla bogatych, ale wciąż nadających się do zamieszkania wnętrz, sprowadzając meble i tapety z Francji.

Koniec XIX wieku i początek XX wieku

W 1882 roku prezydent Chester Arthur zwrócił się do Louisa Comfort Tiffany'ego, aby na nowo wyobraził sobie czerwony pokój, niebieski pokój, pokój wschodni i hol wejściowy, z których ten ostatni wkrótce z zadowoleniem przyjął dodanie witraż ekran, w prawdziwym stylu Tiffany.

Ku naszemu przerażeniu Prezydent Theodore Roosevelt kazał usunąć dzieła Tiffany'ego zaledwie 20 lat później, ponieważ projekty były postrzegane jako przestarzałe w tym momencie - i Roosevelt miał już ekipę budowlaną w Białym Domu, aby zrobić więcej miejsca dla swojej sporej rodziny (stąd dodanie Wschodniego Skrzydła i Zachodniego Skrzydło). Chociaż pod kierunkiem Tiffany nie ma kolorowych zdjęć tych pokoi, są czarno-białe fotografie i kolorowy olej obraz tego, jak prawdopodobnie wyglądał witraż - więc możemy sobie tylko wyobrazić, jak magiczny wyglądał w prawdziwym życiu. Uważa się, że po usunięciu ekranu został sprzedany na aukcji, a później zainstalowany w hotelu Belvedere w Maryland, który został zniszczony w pożarze w 1923 roku.

Wkrótce po usunięciu projektów Tiffany'ego Theodore Roosevelt zatrudnił znaną firmę architektoniczną McKim, Mead & White, aby przywrócić Biały Dom do jego neoklasycystycznej świetności.

Od początku do połowy XX wieku

Gabinet Owalny powstał dopiero w 1909 roku - ponad sto lat po ukończeniu Białego Domu. Ówczesny prezydent William Howard Taft dodał ten pokój i pomalował go na wojskowy odcień zieleni, który od tamtej pory został zmieniony, ponieważ każdy prezydent lubi nadawać temu miejscu swój własny charakter.

Biorąc pod uwagę liczne oficjalne obiady w Białym Domu i towarzyszące im naczynia do serwowania, pierwsza dama Edith Wilson (żona Woodrowa Wilsona) nadzorowała ukończenie Białego Domu Pokój Chiny w 1917 roku. Od tego czasu w sali wystawiano porcelanę państwową, sztućce i szkło wybrane i używane przez każdą administrację (wybór tradycyjnie dokonywany przez Pierwszą Damę).

Większość porcelany prezydenckiej przedstawia pewną odmianę Wielkiej Pieczęci, w której znajduje się bielik i tarcza przypominająca Stany Zjednoczone. Flaga Stanów Zjednoczonych, ale większość administracji wymyśliła własne unikalne projekty - z których większość jest produkowana z porcelany z Pensylwanii producent Lenox. Jeden z naszych ulubionych? Uroczy kwiatowy talerz deserowy Jamesa Polka, który ma miętowo-zielony odcień, przełamujący zwykle neutralną paletę kolorów innych prezydenckich porcelany. (Uwaga: możesz kupić reprodukcje tego i innych talerzy na eBay!)

Wielu może nie wiedzieć, że w Białym Domu znajdował się kiedyś kryty basen. (Tak, naprawdę!) W 1933 roku w Domu Ludu zainstalowano kryty basen na prośbę Prezydenta Franklina Delano Roosevelta, który używał pływania jako formy terapii w leczeniu polio. Na ścianach z widokiem na basen wisiał mural artysty Bernarda Lammotte, który namalował port Christiansted z wyspy Saint Croix na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych. 36 lat później Richard Nixon zamknął podziemny basen i przekształcił przestrzeń nad nim w salę odpraw prasowych, w której odbywały się transmisje telewizyjne.

Po Wielkim Kryzysie i II wojnie światowej Biały Dom rozpaczliwie potrzebował naprawy, tzw tak bardzo, że uznano go za niebezpieczny do zamieszkania w 1948 roku, po architekturze i inżynierii dochodzenia. Harry S. Truman, jego rodzina i personel Białego Domu musieli mieszkać gdzie indziej podczas trzyletniego projektu rekonstrukcji, w ramach którego Dom Ludu został całkowicie wypatroszony, powiększony i zrekonstruowany. Trumanowie spędzili ten czas mieszkając w Blair House - znanym również jako President’s Guest House - który znajduje się po drugiej stronie ulicy od Białego Domu. (Dwóch członków Portorykańskiej Partii Nacjonalistycznej usiłowało zabić Trumana, gdy mieszkał on w tym domu, ale nie udało mu się.)

Lata Kennedy'ego

Pierwsza dama Jacqueline Kennedy bardzo pasjonowała się konserwacją zabytków i to jej wysiłki doprowadziły do ​​powstania Białej House Historical Association, organizacja non-profit, której celem jest zachowanie historii Białego Domu i upublicznienie domu dostępny. Była także powodem, dla którego Biały Dom został uznany za muzeum, zapewniając w ten sposób jego zachowanie przez dziesięciolecia.

Ta treść jest importowana z YouTube. Możesz znaleźć tę samą treść w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji w ich witrynie internetowej.

Podczas pani Kennedy przez pierwszy rok jako Pierwsza Dama nadzorowała renowację Białego Domu za 2 miliony dolarów. Po zakończeniu projektu Jacqueline Kennedy oprowadziła telewizyjną wycieczkę po Białym Domu, który w walentynki 1962 r. Został wyemitowany w telewizji NBC i CBS dla ponad 80 milionów widzów. To była druga telewizyjna wycieczka po Białym Domu (patrz Harry S. Truman w 1952 roku tutaj) i pierwsza w historii telewizyjna wycieczka prowadzona przez Pierwszą Damę po kultowym domu. Transmisja wygrała zarówno nagrodę Emmy, jak i nagrodę Peabody.

Pani. Renowacja Kennedy'ego skupiła się na przywróceniu historycznych mebli i dekoracji. „Po prostu wydawało mi się, że to taki wstyd, kiedy przyjechaliśmy tutaj i prawie nic z przeszłości nie znaleźliśmy w domu, prawie nic przed rokiem 1902” - wyjaśniła w audycji. Przywołała Pałac Prezydencki w Kolumbii jako miejsce, w którym „każdy jego mebel ma jakiś związek z przeszłością. Myślałem, że taki powinien być Biały Dom ”. Kennedy tak bardzo chciał umożliwić publiczności dostęp do Domu Ludu że po zawieszeniu wycieczek po zabójstwie jej męża w 1963 r. zażądała wznowienia wycieczek zaledwie o tydzień później.

Renowacja Białego Domu z czasów Kennedy'ego nie byłaby kompletna bez dekoratorów wnętrz, którzy pomogli to uczynić: Siostra Parafia, a później Stéphane Boudin. Parish zaprojektował Yellow Oval Room i prywatne pokoje Kennedy'ego, ale później został zastąpiony przez Boudina (podobno po zdarzeniu, w którym Parish poradziła młodej Caroline Kennedy, aby trzymała stopy z dala od meble; we własnym piśmie Parish ujawniła, że ​​ktoś powiedział pani Kennedy'ego, że Parish kopnął Caroline - ale to nigdy nie zostało potwierdzone). Wnuczka Parish, Susan Bartlett Crater, powiedziała kiedyś New York Times że rozłam był spowodowany głównie „problemem związanym z pieniędzmi”. Niezależnie od wpływu Parisha na wystrój wnętrz świat pozostaje bezdyskusyjny do dnia dzisiejszego, a wiele z popularności jej stylu można przypisać temu wysokiemu profilowi projekt.

Wkrótce Boudin został zatrudniony do dekoracji Błękitnego Pokoju, Pokoju Traktatów, Czerwonego Pokoju i Salonu Lincolna. Później dodawał własny akcent również do prywatnych pokoi Białego Domu, z bardziej francuskim wystrojem niż wcześniej.

Jackie Kennedy również słynnie nadzorował ukończenie Ogród różany w Białym Domu, na rozkaz męża. Do zaprojektowania projektu zaangażowała socjalistkę, filantropkę i ogrodniczkę Rachel Lambert „Bunny” Mellon.

Od końca XX wieku do współczesności

Wnętrza Białego Domu były wielokrotnie odkrywane na nowo w 220-letniej historii budynku, a wystrój zdaje się doskonale odzwierciedlać zarówno epokę, jak i Pierwszą Rodzinę mieszka tam. Protegowana Dorothy Draper Carleton Varney służył jako „konsultant ds. projektowania” Jimmy'ego i Rosalynn Carter, zajmując się stylizacją państwowych obiadów i nadzorowaniem świątecznych dekoracji. Słynny amerykański dekorator Mark Hampton przyczynił się również do dekoracji świątecznych w 1977 roku.

W latach osiemdziesiątych Reaganie zatrudnili Teda Grabera, dekoratora z Beverly Hills, aby ożywił ich wizję. W ten sposób wiele zabytkowych mebli zostało zastąpionych XX-wiecznym wystrojem, odbiegającym od typowych tradycji dekoratorskich Białego Domu.

Na początku następnej dekady George H.W. Bush stuknął Hampton ożywić Gabinet Owalny za jego kadencji, podczas gdy Kenneth Blasingame z Teksasu ściśle współpracował z Pierwszą Damą Laurą Bush nad wystrojem prywatnych pokoi Domu.

Zanim Bill Clinton się wprowadził, ręcznie malowana tapeta z ptakami w XVIII wieku, którą Reagans zainstalowali w głównej sypialni, wciąż była na swoim miejscu. Dekorator wnętrz Clintonów, Kaki Hockersmith, usunął i wymienił tapetę Washington Post że w pomieszczeniu „latało i zamiatało mnóstwo wszelkiego rodzaju ptaków. To nie była uspokajająca atmosfera ”.

Jako Pierwsza Dama Hillary Clinton pomogła zebrać fundusze White House Endowment Trust do 35 milionów dolarów, aby można było wykonać więcej prac konserwatorskich w Białym Domu. Mieszkając w Domu Ludowym, pani Clinton odrestaurował pięć pokoi: State Dining Room (nadzorowaną przez Mark Hamptona), East Room, Cross Hall, Red Room i Blue Room.

George W. Bush zatrudnił Kennetha Blasingame'a, rodaka z Teksasu, do dekoracji wnętrz Białego Domu podczas jego administracji. I to nie był ich pierwszy raz, kiedy pracowali razem - Blasingame udekorował także ranczo rodziny Bushów w Crawford w Teksasie. Powiedziała wtedy Pierwsza Lady Laura Bush Architectural Digest o swoich planach przeprojektowania Gabinetu Owalnego, mówiąc: „Wiedzieliśmy, że chce, aby było to słoneczne biuro, w którym pracuje optymista”.

Jednym z elementów, nad którym współpracowała z Blasingame, był dywan, na którym widniała kultowa pieczęć prezydencka, a także wesoły dodatek: promienie słoneczne nad godłem, które odbijały się echem pani. Bush ma nadzieję na „słoneczne biuro”. Dywan zawiera również przedstawienie girlandy wykonanej z liści laurowych, wiązanie z imieniem pierwszej damy Laury.

Kiedy prezydent Barack Obama objął urząd, zastąpił wspomniany dywanikiem, który był hołdem dla czterech poprzednich prezydentów i ikoną praw obywatelskich. Poniższe cytaty z Abrahama Lincolna, Theodore'a Roosevelta, Franklina Delano Roosevelta, Johna F. Kennedy i Martin Luther King Jr. zarysowują obwód historycznego dywanu:

„Rząd ludu przez lud dla ludu”. - Abraham Lincoln

„Dobrobyt każdego z nas zależy zasadniczo od dobra każdego z nas”. - Theodore Roosevelt

„Jedyne, czego musimy się bać, to sam strach”. - Franklin Delano Roosevelt

„Żaden problem ludzkiego losu nie wykracza poza ludzkie istoty”. - John F. Kennedy

„Łuk wszechświata moralnego jest długi, ale zmierza ku sprawiedliwości”. - Martin Luther King Jr.

Barack i Michelle Obama pracowali z dekoratorem Michaelem S. Kowal aby dokonać rozległych zmian w rezydencji, tworząc przestrzenie, które łączyły w sobie formalność i wygodę - i włączały mnóstwo sztuki nowoczesnej i współczesnej autorstwa amerykańskich talentów.

Z pomocą dekoratora Thama Kannalikhama obecny prezydent Donald Trump zastąpił beżową tapetę w paski z czasów Obamy w Owalnym Gabinecie na jasnoszary adamaszek. W latach od objęcia urzędu przez Trumpa co najmniej 3,4 miliona dolarów zostało wydane na przebudowę Białego Domu, aby lepiej pasował do jego estetyki - w tym na wysoce kontrowersyjną przebudowę Ogród róż.

Już tylko kwestia dni do wprowadzenia się Bidenów do Domu Ludu, nie możemy się doczekać, aby zobaczyć, co W nadchodzących latach w historycznej rezydencji zostaną wprowadzone zmiany - i kto zostanie zatrudniony do ich tworzenia poprawki!

Śledź House Beautiful dalej Instagram.

Ta zawartość jest tworzona i obsługiwana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom w podaniu ich adresów e-mail. Więcej informacji o tej i podobnych treściach możesz znaleźć na piano.io.