Jak spuścizna kultowych projektantów wnętrz jest zachowywana - i dostosowywana - z biegiem czasu

Mówi się, że dobry projekt jest ponadczasowy. Twórcy, którzy kontynuują dziedzictwo gwiazd designu, takich jak Dorothy Draper, Sister Parish i Tony Duquette, byliby skłonni się zgodzić. Dziesięciolecia po tym, jak ci luminarze po raz pierwszy zostawili swoje twórcze ślady na domach, hotelach i nie tylko, ich wpływ trwa nadal dzięki następcom, którzy oszczędzają i dostosowują swoją pracę dzisiaj. Dom Piękny rozmawiał z Carletonem Varneyem, Elizą Crater Harris i Huttonem Wilkinsonem, aby dowiedzieć się, co to znaczy zachować (i wyobrazić sobie) kreatywne wizje tych legend projektowania.

Carleton Varney, prezes Dorothy Draper & Company, po raz pierwszy spotkał się z panią Draper wkrótce po ukończeniu szkoły podyplomowej na Uniwersytecie Nowojorskim został nauczycielem. Mimo że ukończył z tytułem magistra pedagogika i przez rok pracował jako nauczyciel, zawsze wiedział, że chce zająć się scenografią. Dzięki szczęściu, które doprowadziło do idealnego dopasowania w tym, co musi być przeznaczeniem projektowym, Varney spotkała Drapera i wkrótce potem zaczęła pracować jako jej podopieczny. W 1964 r. Kupił firmę i został jej prezesem, rozpoczynając rządy od jednej z najstarszych firmy projektowe, które wciąż istnieją - w tym roku mija 95 lat od powstania firmy Dorothy Draper & Company początek.

Podczas swojej kadencji w tej cenionej firmie Varney dodał swój akcent do własnych projektów Drapera, w tym tych, które widzieliśmy w Greenbrier Hotel w Zachodniej Wirginii i Grand Hotel w Michigan. Te słynne miejsca wciąż przypominają swój wygląd, gdy Draper po raz pierwszy zostawił na nich swój magiczny, kolorowy znak, podobnie jak Colony Hotel w Palm Beach. Wszystkie te hotele oferują słynne Draper’s Brazylialians projekt w formie tapety, z której od tego czasu wykonano maski na twarz, legginsy, ręczniki, poszewki na poduszki, szaliki, szlafroki, a nawet etui na telefony - wszystko to można kupić na carletonvarney.com.

Dziś Greenbrier Hotel oddaje hołd Dorothy Draper i Carleton Varney dzięki własnej restauracji Draper’s i Café Carleton. Jeśli chodzi o pasjonatów projektowania, którzy szukają sposobu na wprowadzenie Regencja Hollywood estetyczny dom, w hotelu jest nawet sklep z artykułami do domu Dorothy Draper, który obejmuje również książki i ubranie, w komplecie z podłogą w czarno-białą kratkę, którą Draper był znany z jej ubierania projekty.

Zapytany, w jaki sposób upewnia się, że dziedzictwo i projekty Dorothy Draper są nadal żywe, Varney odpowiada: „Nie mam z tym żadnego problemu, ponieważ wiesz, wszystko w 1stDibs i wszystkie rzeczy, które są w serwisie eBay i tak dalej - wszystko, co zaprojektowała Dorothy Draper, jest w tej chwili gorącym pozycja. Każdy tego chce. ”(Nie szukaj dalej Dom Pięknynajnowsze Raport Rufino, którego była inspiracją Styl Draper's Regency).

„Dorota dała światu coś, co nazywa się przepychem”. - mówi Varney. Spopularyzowała również żywiołowy styl, który Varney uczynił kontynuacją swojej misji przez dziesięciolecia: „Mam spędził 53 lata, otwierając okna i drzwi w Ameryce do koloru i nadal to robię ”- mówi („ Beż jest smutny ”, Varney raz powiedział Dom Piękny).

„Kolor to magia. To, co robi ludziom, którzy z nim mieszkają - mieszkanie w pięknym, miękkim żółtym pokoju, w przeciwieństwie do pokoju beżowego, jest różnicą w twojej mentalności. Lubię, gdy Ameryka jest szczęśliwa ”.

Dorothy DraperGeniusz projektowania musiał działać w rodzinie, ponieważ jej pierwszym kuzynem był nikt inny, jak inna legenda projektowania wnętrz, siostra Parish (która, nawiasem mówiąc, miała takie samo imię jak Draper, ale posługiwała się pseudonimem z dzieciństwa nadanym jej przez nią brat). Parish jest prawdopodobnie najbardziej znany z tego, że został zatrudniony przez Jacqueline Kennedy do zaprojektowania prywatnych kwater rodzinnych w Białym Domu za prezydenta Johna F. Administracja Kennedy'ego. Parish i Mrs. Kennedy'ego, aby wydać całość z 50 000 dolarów budżetu na remont.

Dziś prawnuczka Sister Parish, Eliza Crater Harris, jest dyrektorem kreatywnym Sister Parish Design. Harris mówi Dom Piękny, „Wszystko, co robimy, wraca do filozofii Sister Parish” - a konkretnie do stwierdzenia Parisha, że ​​„innowacja to często możliwość osiągnięcia w przeszłość i przywróć to, co dobre, piękne, przydatne, trwałe ”. Ten cytat, dodaje Harris, „jest północną gwiazdą naszej firmy. Kontynuujemy jej dziedzictwo, naprawdę realizując nowe projekty w ramach tego pomysłu ”.

Najwyraźniej projekt jest integralną częścią rodziny Harrisa, który mówi, że ona, jej matka i babcia uwielbiają dawny dom Siostry Parish w Maine. piękny, przyciągający wzrok żółty dom na wybrzeżu ”, w którym Harris spędzała lato jako dziecko - ponieważ łączy cztery pokolenia kobiet w ich rodzinie, zarówno mieszkających, jak i odszedł.

Design nie ogranicza się tylko do wnętrz, dlatego dziedzictwo Parish jest kontynuowane dzisiaj, poza tym, co widzimy w domu. Jednym z najnowszych produktów Sister Parish Design jest gama czarującego słońca kapelusze które mają wzór trela, który został zainspirowany kratką z girland - ten sam wzór, który został stworzony przez Sister Parish i Albert Hadley (którego legendarna firma Parish-Hadley rozpoczęła karierę między innymi Mario Buatta, Bunny Williams i Mark Hamptona) wyłącznie dla ich klientów.

SisterParishDesign.com niedawno wznowiony, z nowym wyglądem i linią produktów, na które częściowo wpłynął grandmillennials, z którym Harris chciał się połączyć teraz bardziej niż kiedykolwiek, ze względu na szybkość reakcji one są do postów firmy projektowej w mediach społecznościowych. Wcześniejsza oferta produktów firmy dotyczyła wyłącznie handlu, ale teraz w sklepach marki można kupić szeroką gamę tkanin, okładzin ściennych, blatów, pościeli, poduszek i odzieży stronie internetowej, który „został wzmocniony szerszym dostępem do informacji”, w tym ceną i umożliwił szybszy dostęp do zespołu projektowego, aby ułatwić proces zakupów.

Tak jak Carleton Varney został protegowanym Dorothy Draper, Hutton Wilkinson pojawił się pod wodzą Tony'ego Duquette. Wilkinson po raz pierwszy dowiedział się o Duquette jako siódmoklasista, kiedy przeczytał artykuł w niedzielny poranek Los Angeles Times sekcja magazynów domowych. „To był artykuł o [Tony] i jego żonie Elizabeth oraz o tym, jak żyli w niemym studio filmowym” - wspomina Wilkinson. „Siedział na scenie swojej pracowni, na tronie z zamku Chapultepec, ubrany w szaty kardynała i otoczony kryształowymi żyrandolami, macicą perłową i lustrami”. Wilkinson pokazał artykuł swojemu ojcu - który był „bardzo kwadratowym architektem w Los Angeles” - i powiedział: „To mnie interesuje”, na co jego ojciec odpowiedział, że Wilkinson był „w 100% zwariowany."

Ta rozmowa rozpaliła ogień w młodym Wilkinsonie, który zaczął pytać „przyjaciół rodziców, czy znają Tony'ego Duquette'a, i wielu to zrobiło, ale nikt nie chciał mnie przedstawić”. Wiele lat później, kiedy Wilkinson miał 17 lat, jego nauczyciel sztuki - który również podziwiał prace Duquette - zostawił notatkę w swojej szafce, mówiącą mu, że Tony Duquette szukał wolontariuszy. Słysząc tę ​​wiadomość, Wilkinson rzucił pracę i tego dnia opuścił szkołę, aby podjąć pracę dla projektanta, co oznacza początek wieloletniej współpracy. Po dwóch latach pracy jako praktykant-wolontariusz i trzy lata jako asystent projektanta, Wilkinson założył własną firmę zajmującą się projektowaniem wnętrz. Duquette i Wilkinson zostali później partnerami inwestycyjnymi „przy szeregu budynków biurowych i mieszkań [i] domy, które [oni] wynajmowali, oraz szereg specjalnych domów, które [oni] mieli naprawić i sprzedać ”- mówi Wilkinson.

W ciągu 46 lat wspólnej pracy Duquette i Wilkinson współpracowali nie tylko przy projektowaniu wnętrz, ale także także na kolekcji wspaniałej biżuterii, która jest równie wyjątkowo bogata i przyciągająca wzrok, jak ich maksymalizm pokoje. Księżna Windsoru (znana również jako Wallis Simpson) była jedną z wielu wspaniałych kobiet, które nosiły biżuterię Tony'ego Duquette.

Pięć lat przed śmiercią Tony'ego Duquette'a w 1999 roku, Hutton Wilkinson kupił „całą firmę, jego nazwisko i jego znaki towarowe i prawa autorskie ”, stając się tym samym właścicielem, dyrektorem kreatywnym i prezesem Tony Duquette Inc. Wilkinson zauważa, że ​​nie był spadkobiercą Duquette - byli nim jego bracia, siostry, siostrzenice i siostrzeńcy. Aby zapewnić ocalenie Dawnridge, Wilkinson kupił dom, po części dlatego, że „był to jedyny dom zbudowany od podstaw przez Tony'ego Duquette”.

Wszystkie meble z XVII-XIX wieku znalezione w Dawnridge zostały sprzedane na aukcji w Christie’s, aby Wilkinson mógł „zapłacić spadkobiercom i rząd." Następnie odremontował zabytkowy dom „używając mebli, dekoracji, rzeźb i obrazów wykonanych przez Tony'ego i Elizabeth Duquette”.

Wilkinson ma nadzieję, że pewnego dnia otworzy Dawnridge jako muzeum w domu historycznym. „Zawsze powtarzam:„ Definicja dekoracji brzmi: „Skazany na zniszczenie!” - mówi Wilkinson. „Dawnridge to wszystko, co istnieje i mam nadzieję, że podaruję go jako prezent uniwersytetowi lub instytucji zainteresowanej utrzymaniem go jako muzeum domowego. Dodałem więcej ziemi do posiadłości od czasu jej zakupu i teraz obejmuje ona cztery i pół ciągłych działek z trzema domami ”.

Dawnridge został nawet wspomniany w jednym z odcinków Notowanie za milion dolarów w Los Angeles kilka lat temu, kiedy Wilkinson wystawiał i sprzedawał inne, mniej znane domy, które wcześniej należały do ​​Duquette. Kiedy pojawiła się możliwość sprzedaży Dawnridge, pośrednik w obrocie nieruchomościami Josh Flagg powiedział Wilkinsonowi, że nigdy nie pomoże w sprzedaży tego domu, ponieważ może on zostać zniszczony, jeśli wpadnie w niepowołane ręce.

Jeśli chodzi o dzisiejsze życie projektów wnętrz Tony'ego Duquette'a, mówi Wilkinson Dom Piękny że jednym z jego ulubionych przykładów aktualizacji Tony'ego Duquette na XXI wiek jest plik tkanina zaprojektował dla Jima Thompsona, zwany „Duquetterie”, będący interpretacją dwóch rzeźbionych i malowanych paneli drzwiowych z szafki, dla której Tony zrobił Elsie de Wolfe w 1940 roku.

Oprócz współczesnej adaptacji geniuszu Duquette autorstwa Wilkinsona, projektant nadzorował produkcję oryginalnych projektów Duquette, które są obecnie sprzedawane w takich sklepach jak Maitland-Smith, Pozostaje oświetlenie, Patterson Flynn Martin, Mottahedeh, Jim Thompson, i więcej. Zaledwie kilka lat temu, w 2017 roku, Dawnridge służył jako tło dla kampanii reklamowej Gucci, w której wystąpił aktor Tom Hiddleston.

Kolejny kluczowy element zachowania tych spuścizny? Książki. Każdy z projektantów cytowanych w tej historii opublikował ody do swoich mentorów; Autor: Carleton Varney Na różowo: Dorothy Draper—Najbardziej fantastyczny dekorator w Ameryce i Pan Kolor: Greenbrier i inne przygody dekoratorskie, Napisał Hutton Wilkinson Dawnridge Tony'ego Duquette'a i Więcej znaczy więcej: Tony Duquette, oraz Susan Bartlett Crater i Apple Parish Bartlett współpracowali przy Sister: The Life of Legendary Interior Decorator Mrs. Henryka II i Sister Parish: The Life of the Legendary American Interior Designer.

Namiętny apetyt na nie - i na kreacje projektantów, których profilują - dowodzi nie tylko niesamowity wpływ ich poddanych, ale także idea, że ​​dobre dziedzictwo może przetrwać próbę czas. Oznacza to, że pod warunkiem, że są tam właściwi ludzie, którzy mogą to kontynuować.

Śledź House Beautiful dalej Instagram.

Ta treść jest tworzona i obsługiwana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom w podaniu ich adresów e-mail. Więcej informacji o tej i podobnych treściach możesz znaleźć na piano.io.