Drzwi Gary'ego Basemana są zawsze otwarte

Nazwa:Gary Baseman, Tom Schirtz (Kierownik ds. Projektowania i produkcji wystaw w Skirball Cultural Center)
Lokalizacja:Skirball Cultural Center, Los Angeles, Kalifornia
Rozmiar: 8000 stóp kwadratowych
Lata żyły w: 25 kwietnia - 18 sierpnia 2013 r

Gdzie kończą się nasze wspomnienia i zaczynają się nasze ciągle zmieniające się interpretacje? Wystawa artysty Gary Baseman, Drzwi są zawsze otwarte, to wspaniałe badanie natury pamięci i historii rodziny zrealizowane w spektakularny sposób: odtworzony i umeblowany dom o powierzchni 8000 stóp kwadratowych z mieszanką własnych dzieł rodziny, znalezionych przedmiotów, efemerydów i obszernego katalogu jego dzieł na przestrzeni lat… inny.

Biorąc pod uwagę wielkość wystawy, nie jest to zaskoczeniem Drzwi zawsze otwarte była współpraca zespołowa. Artysta Gary Baseman podzielił się swoimi spostrzeżeniami na temat historii, szczegółów i motywacji Drzwi są zawsze otwarte, a następnie doświadczenie projektanta wystawy Toma Schirtza w pracy z Garym poniżej:

Który pokój wywołał najsilniejsze wspomnienia / emocje podczas składania wystawy i dlaczego? Studium w

W Studium znajduje się także kilka obrazów z mojej wystawy „Spacerując po ścianach” z 2011 roku, wszystkie wykonane tuż po śmierci mojego ojca. Był kimś, kto przeszedł przez ściany, aby przetrwać wojnę. Wystawiona jest także Księga Bereznego Yizkor, która upamiętnia miasto rodzinne mojego ojca. Były to książki napisane (często w języku jidysz) przez ocalałych z Holokaustu, aby pomóc zapamiętać miasta masowo mordowane. Wreszcie na wideo w Studium pokazuję dokumenty pozostawione rodzicom - ich dokumenty imigracyjne, listę obozów pracy, w których mój ojciec były i dokumenty tożsamości z innym nazwiskiem, Lipstadt, z którego korzystali moi rodzice, kiedy po raz pierwszy wyemigrowali z Europy Wschodniej do Kanada. Powiedzmy, że w ciągu ostatnich kilku lat dokonałem wielu odkryć na temat mojej rodziny. Odkąd mój ojciec zmarł w 2010 roku, mam tak silny przymus i poczucie odpowiedzialności, by znaleźć i opowiedzieć historię jego i mojej rodziny.

Biorąc pod uwagę skalę (ponownego) stworzenia domu będącego połączeniem pamięci i dzieł sztuki, co okazało się najtrudniejsze do wystawienia lub odtworzenia? Pokoje stanowią połączenie mojego prawdziwego i wyobrażonego domu. Być może podwórko było najtrudniejsze, ponieważ to przestrzeń reprezentuje „wydajność”. Każdy pokój ma motyw przewodni - salon pokój na powitanie / wprowadzenie, jadalnia na uroczystości, biuro do pracy, sala do zabawy, sypialnia dla marzeń i koszmary senne Nie dorastałem z dużym podwórkiem. Moje podwórko było w większości betonowe, ale było trochę drzew i krzewów; i wciąż było to miejsce, w którym dużo graliśmy i mieliśmy urodziny.

Chciałem reprezentować moje dzieciństwo wraz z moją ostatnią pracą performatywną. Zobaczysz film Super-8, który nakręciłem, gdy miałem 14 lat, a także piñaty moich bohaterów, które żałowały, że nie dorastałem. „Performance” było jednak trudne do pokazania - przynajmniej zakres sztuki performance, którą zrobiłem poprzez La Noche de la Fusión, Giggle i Pop co zrobiłem po raz pierwszy w LA County Museum of Art i La Brea Tar Pits, a także współpracę z indie rockowym zespołem Nightmare and the Cat. Zobaczysz niektóre kostiumy z moich występów, ale nie zrozumiesz w pełni mitycznych wakacji w La Noche de la Fusión, w którym pierwotnie powstało kilkanaście moich postaci; gry i nagrody, muzyka na żywo i taniec. Nie zobaczysz Giggle i Pop z moimi dzikimi dziewczynami i tańczącymi ChouChous, z wyjątkiem małego obrazu, który zainspirował ten występ. Nie zobaczysz obrazów na żywo i dynamicznych przedstawień Koszmaru i Kota, nawet powstających obrazów.

Ale jest tylko tyle czasu i miejsca, by podzielić się tym wszystkim na tej wystawie. Ale jestem zadowolony z podwórka. Świątynia Oświeconego Chou stanowi cudowną linię widokową, która ciągnie ludzi przez „dom”. Tom Schirtz, który prowadził projekt wystawy, był kreatywny w rozwiązywaniu kwestii tworzenia przestrzeni na podwórku oraz pokazywania filmu i piñat, wraz z kostiumami i obrazy. To zabawne miejsce, które mam nadzieję, że ludzie znajdą inspirację.

Co stanie się z meblami po wystawie? Meble pochodzą głównie z domu mojej rodziny, gdzie dorastałem w dzielnicy Fairfax w Los Angeles z mieszkania, w którym mieszkałem, i mieszkania tuż nad moim domem - domu ciotki i wuja. Mieszkali tuż nad nami i byli współwłaścicielami pleksi z moimi rodzicami. Obie rodziny miały podobne meble, te same lampy, podobne stoły. Mój wujek również wykonał tapicerkę, więc jego prace można zobaczyć w sofach i krzesłach. Dorastałem, jedząc ze stołu w jadalni. Moim pierwszym „studiem” był marmurowy stolik kawowy na wystawie.

Wszystkie meble wrócą do rodziny - kanapa i krzesła w salonie dla mojego kuzyna; i meble do jadalni i sypialni wracają do mnie. Mam nadzieję, że będę mógł użyć go ponownie w przyszłych instalacjach.

Inspiracja: Dom Gary'ego z dzieciństwa, rodzinne zdjęcia i wyposażenie, z żydowskiego wychowania Gary'ego i amerykańskiej kultury popularnej, a także ponad 300 dzieł sztuki i przedmiotów z kolekcji Gary'ego.

Ulubiony element: (Prawie zawsze) „pokład” widokowy na poziomie antresoli. Czasami może być wyzwaniem, gdy zastanawiamy się, jak przedstawić wystawę, ale kiedy jest skutecznie wykorzystywany, naprawdę daje nam szansę na stworzenie wspaniałego (a czasem niezwykłego) wejścia do przestrzeni.

Największe wyzwanie: Naprawdę mieliśmy za dużo miejsca, aby łatwo stworzyć kameralną, domową atmosferę.

Co mówią przyjaciele: Jak dotąd większość jest zdumiona tym, jak naprawdę czują się w prawdziwym domu - nawet jeśli dom nie ma sufitów ani drzwi.

Dumny zrób to sam: Tworzenie balustrady przed komercyjnymi ilustracjami Gary'ego. Nie chcieliśmy, aby te prace były przykryte szkłem, ale musieliśmy chronić je przed lepkimi palcami. Zbudowaliśmy platformę z fałszywą podłogą i wykorzystaliśmy balustrady pokładowe z listwami jako swego rodzaju ogrodzenie. Naprawdę nie znajdziesz czegoś takiego w prawdziwym domu, z wyjątkiem balkonu na drugim piętrze, ale uważamy, że to naprawdę działa jako naturalna część pokoju.

Największa odpust: Jest to bliski kontakt między zabytkowymi oknami w salonie i jadalni a kominkiem i grillem. Stanowią jedynie ułamek ogólnej przestrzeni i wyposażenia, ale są bardzo istotne dla ustawienia nastroju i okresu na początku doświadczenia.

Najlepsza rada: Po prostu zacznij od tego, nie starając się zbytnio wszystko zaplanować z wyprzedzeniem (nie jest to intuicyjna praktyka w instytucji takiej jak nasza). Niech przestrzeń się rozwija. Jeśli coś nie pasuje lub nie pasuje, pozbądź się tego. Pozostaw go pustym, ponieważ napełnisz go zbyt wcześnie. Zwłaszcza, jeśli wiąże się to z dużymi oszczędnościami lub zakupami antyków - daj sobie czas na odkrycie „właściwego” kawałka, dużo robiąc. Dowiedz się, kiedy twoje ulubione miejsca otrzymują „przesyłki” lub kupują własne (podczas gdy ja ładowałem meble) na ten program dostałem niesamowitego dziecięcego konia na biegunach od osoby, która przyniosła niektóre przedmioty z nieruchomości ocena).

Źródła snów: Naprawdę kochamy Wertz Brothers w Santa Monica - bardzo dobry wybór w bardzo dobrych cenach. Craigslist jest zawsze świetnym zasobem, podobnie jak sklepy ze sprzętem ratunkowym i magazynami (daleko w dolinie San Fernando). Astek Wallcovering, który wydrukował wszystkie tapety (i zaprojektował je z Garym), był świetnym źródłem informacji i partnerem od dłuższego czasu. Oczywiście nie moglibyśmy tego zrobić bez wspaniałej załogi bardzo utalentowanych osób, które potrafią wszystko tworzenie fałszywego stiuku z farbą, przerabianie starych lamp na trzy całkowicie oddzielne tafle szkła w jeden wielki okno.