Niezależnie wybieramy te produkty - jeśli kupisz za pomocą jednego z naszych linków, możemy otrzymać prowizję.
Historia jest pełna domowych trendów, które w pewnym momencie wydawały się niezbędne dla kogoś, ale ostatecznie poszły drogą dodo. Planuję napisać kilka postów na temat niektórych z tych trendów iz przyjemnością mogę rozpocząć serię od jednego z moich ulubionych faworytów: pustelnika ozdobnego.
Tak, dobrze mnie usłyszałeś i dokładnie tak to brzmi. Pustelnikiem ozdobnym był (zwykle starszy) mężczyzna, który, gdyby tylko miał na to środki, zatrudniałby go do życia w ogrodzie. Pustelnik przebywał w pustelni lokalnej i rutynowo stawiał się właścicielowi domu i jego gościom, biorąc pod uwagę, że
Trend angielski z XVIII i początku XIX wieku był krótkotrwały, ale bardziej rozpowszechniony, niż można sobie wyobrazić. Szlachcice i panowie wiejscy uważali pustelników za niezbędne do pełnego angielskiego ogrodu i często byli zatrudniani za duże pieniądze. Moje ulubione konto pustelnika ozdobnego pochodzi od Johna Timbsa
Angielski ekscentrycy i ekscentryczność (1866; cytowane w Sitwell):Jeśli pustelnik był w stanie przetrwać siedem lat przy swoim zadaniu, Hamilton obiecał mu zapłacić 700 funtów, ale nie otrzymał żadnej z nich, gdyby mu się nie udało. Pierwszy zatrudniony przez niego mężczyzna trwał zaledwie trzy tygodnie, zanim został zauważony w lokalnym pubie. Pustelnicy i poszukiwacze pustelników publikowali reklamy w lokalnych gazetach, choć jako współczesne zauważył: „z pewnością pustelnik, który bierze gazetę, nie jest pustelnikiem, w którym można się wypełnić pewność siebie." º
Mówiąc poważniej, Gordon Campbell, który niedawno opublikował Pustelnik w ogrodzie: od cesarskiego Rzymu do ozdobnego gnoma, twierdzi, że pustelnika najlepiej postrzegać jako publiczny symbol melancholii, emocji, z którą czuliśmy się nieswojo. W przeszłości kultywowany smutek wskazywał na wrażliwą duszę i delikatną wrażliwość - wydając pieniądze na zatrudnienie pustelnika ogrodowego, przechylał kapelusz na wartość tak głębokich emocji.