Toile de Jouy jest rodzajem wzoru, który sięga XVIII wieku. Zazwyczaj z dwukolorowymi winietami wyidealizowanego życia na wsi w fantastycznych krajobrazach, trudach (wymawiane twall) może wyglądać bardzo tradycyjnie i w starym świecie. Ale współcześni projektanci drżą z powodu zaskakujących kombinacji kolorów i lekceważących scen.
Wzory oparte są na innowacji z 1760 r. W druku tkanin, w której producenci mogli przejść z druku blokowego na bardziej zmechanizowany druk miedziorytów. Pierwszą fabryką, która przyjęła tę nową technologię, była Jouy-en-Josas (stąd nazwa), niedaleko francuskiego dworu w Wersalu. Technika ta wkrótce rozprzestrzeniła się poprzez bezczelne szpiegostwo przemysłowe do Wielkiej Brytanii, a następnie do Ameryki Kolonialnej.
Historycznie wzory były zwykle czarne, niebieskie lub czerwone na białym lub kremowym tle. Badani obejmowali postaci arystokratyczne w wyidealizowanym wiejskim otoczeniu, słynne budynki i pomniki oraz postacie „chińskie” w wyimaginowanym krajobrazie pagód i mostów fretwork. Dzisiaj projektanci tacy jak Manuel Canovas opracowali na nowo tradycyjne wzory w bogatej, nasyconej kolorystyce kombinacje, podczas gdy inne zastosowały bardziej tradycyjną estetykę trudu we współczesnym - nawet wywrotowym - winiety
Kilku artystów i projektantów uznało, że jest trudnym medium do komentowania wydarzeń kulturalnych, ponieważ historycznie w scenach występowali tylko biali ludzie zaangażowani w absurdalnie wyidealizowane działania duszpasterskie. Utworzona projektantka Sheila Bridges „Harlem Toile” częściowo po to, by wysłać rasowe karykatury i uprzedzenia. Dla "Szpiegowanie Chin”, Artystka Jessica Smith wzięła chińskie chinosy, często występujące w antykach i dodała narzędzia szpiegowskie. I Dan Funderburgh wziął swoją prowizję dla Chinatown Soccer Club i stworzył Chinatown Toile, ze scenami takimi jak chińska ciężarówka dostawcza, sklep spożywczy i piłkarz rozciągający się w parku.