Podobnie jak produkty, które wybraliśmy? Tylko do Twojej wiadomości, możemy zarabiać na linkach na tej stronie.
Francesco Lagnese
Dla eleganckiego nowojorczyka Nick Olsen tworzy kalejdoskopowa fantazja o swobodnym kolorze, jedyne w swoim rodzaju znaleziska aukcyjne i kontrasty yin-yang - a także sypialnia tak ładnie skrojona jak na zamówienie garnitur.
Kathleen Renda: Nazywaj mnie jasnowidzem, ponieważ czuję, że mieszka tu kolorowa postać.
Nick Olsen: Jest zdecydowanie większy niż życie! Otwarty i dowcipny, zawsze szybki z żartem - jest odważnym nazwiskiem w kręgach nieruchomości na Manhattanie i weteranem reality show. Mieszkanie odzwierciedla jego zabawną, zabawną osobowość i entuzjazm dla mody oraz współczesnej i pop-artu. Czy wspominałem, że jest w pełni eleganckim, z wieloma kieszeniami i aksamitnymi kapciami? Oczywiście pokoje nie mogły brać się zbyt poważnie! Jest wiele mrugnięć i pastiszów, żywe odcienie i indywidualne akcenty. To jak odważny Technicolor na neoklasycyzm.
I brak szacunku zaczyna się przy drzwiach wejściowych.
Scena rozgrywa się od samego początku. Mieszkanie, w okazałym wieżowcu Art Moderne z 1941 r., Zaprojektowanym przez Emery'ego Rotha, ma klasyczny układ: wchodzi się przez przedsionek, który otwiera się na sporą foyer. Są to przestrzenie do pierwszego wrażenia - bardziej dekoracyjne niż funkcjonalne - więc dlaczego nie zagrać? Skinęłam głową na glam dziedzictwo budynku, rozbierałam przedsionek w czerni i bieli i dodawałem cokole z kolumną na szczycie urny. Potem podkręciłem głośność w holu. Tam znajdują się lustrzane nisze z zwieńczeniem frontonów, więcej kolumn i urn oraz sufit w kolorze limonki. Ozdobiłem matowe czarne ściany prostokątami obrysowanymi w kolorze białym i szarym. Wygląd, bardziej graficzny niż kreskówkowy, to świeży riff na projekcie w pałacu Charlottenhof w Poczdamie w Niemczech. To nie jest praktyczna przestrzeń - nie ma mebli! - ale z pewnością jest dramatyczny.
Nieustraszony błękit w salonie przyciąga również uwagę.
Oprócz bycia ulubionym kolorem właściciela domu, było to rozwiązanie problemu typowego w przedwojennych mieszkaniach: salon jest wydłużonym prostokątem - trwa wiecznie - a są tylko dwa asymetryczne, skierowane na północ Windows. To wszystko na światło słoneczne! Moczenie ścian w błyszczącym, lakierowanym królewskim błękicie odbija skąpe światło wokół, tworząc błyski i odbicia. Kolor jest intensywny - wyciągnąłem go z perskiego dywanu około 1880 roku - ale nie jest zbyt ciemny ani nastrojowy. Działa także ze wszystkimi elementami, od kwaśnego zielonego perkalu na bergère w XIX-wiecznym stylu Ludwika XVI po czarne szkło na chromowanym i mosiężnym stoliku do kawy z lat 70. I uwypukla burgundowy aksamit niestandardowej sofy, która jest niska, luźna i idealna na imprezy, które właściciel uwielbia organizować. A potem odwracasz kolorystykę w jaskini, z czerwonymi ścianami i niebieską sofą. Jest to kokonowy pokój, w którym właściciel domu ogląda telewizję, więc ściany mogą być przytulne. To głęboka pościel persimmon. Niebieski aksamitny przekrój został zaczerpnięty z chińskiego dywanu, który pochodzi z lat 50. XIX wieku - oczywiście lubię rozpoczynać pokój dywanem! Dodałem kilka egzotycznych wzorów: kilimowy materiał pokrywa otomana, a XIX-wieczny fotel został obszyty antycznym dywanem. Aby upewnić się, że pokój nie jest zbyt przepełniony ani zamknięty, zawiesiłem nad sofą duże rzeźbione lustro inspirowane stylem holenderskim.
Francesco Lagnese
Jaki jest twój sekret zdobywania mebli z różnych epok i różnych odcieni, aby dobrze się ze sobą bawić?
Nie śpię w nocy, mentalnie rekonfigurując wszystkie elementy pokoju. Mam obsesję na punkcie przyległości, przejść i harmonizacji przeciwieństw: wyrafinowanych swobodnym, surowym obok dekadenckiego. Jestem uzależniony od kupowania starych przedmiotów w domach aukcyjnych i majstrowania przy nich, aby wytworzyć napięcie push-pull. Podobnie jak znaleziska na aukcji w jadalni: ebonizowałem okrągły mahoniowy stół Regency i kazałem krzesłom w stylu Ludwika XVI tapicerować skórą kobaltową. Czerń stołu i męskie kwadratowe oparcia krzeseł kontrastują z fantastycznymi winoroślami na malowniczej tapecie de Gournay. Na koniec chciałem pomalować sufit na różowo, ale właściciel domu bał się - był to most za daleko. Na szczęście grał we wszystko inne. Nie boi się miksu i jest bardzo wizualny, co widać w jego strojach.
Główna sypialnia jest hołdem dla pasmanterii.
Jest to odpowiednik kombinezonu Savile Row. Ściany i zagłówek obszyty są przystojną kraciastą wełną w kratę, granatową ze srebrnymi paskami. Bardzo wytworny i natarczywy oraz stonowane odejście od reszty mieszkania. Ale jest to ciche miejsce do spania, które ma być główną sypialnią.
Francesco Lagnese
Jak to się dzieje, że każdy pokój jest wyjątkowy, a jednocześnie mieszkanie jako całość jest zjednoczone?
Powtarzając kolory - czarny, królewski niebieski, chartreuse - tworzysz ciągłość i narracyjną linię. Co ważniejsze, proporcje i rozmieszczenie poszczególnych elementów są osobno silne. Możesz rozebrać cały kolor, doprowadzić wszystko do neutralności, a pokoje nadal będą działać. Nie żebym kiedykolwiek to zrobił!
Zobacz więcej zdjęć tego wspaniałego domu »
Ta historia pierwotnie ukazała się w numerze z marca 2017 r Dom piękny.
