Miałem osiem lat, kiedy poszedłem na pierwszą nie-rodzinną nocowanie, ale obecnie znam rodziców, których dzieci zaczęły nocować o czwartej lub piątej. Oczywiście wszystkie dzieci są inne i nie ma „odpowiedniego” wieku na nocowanie, ale co byś uważał za oznaki gotowości dziecka na noc do domu przyjaciela? A jak przygotowujesz je (i siebie!) Na doświadczenie?
Znalazłem kilka artykułów (tutaj i tutaj) w Associated Content, które zawierają kilka wskazówek, jak sprawić, by pierwsze przeżycie dziecka było pozytywne. Sugerują między innymi, aby Twoje dziecko pomogło spakować torbę na noc, pamiętając o dołączeniu do niej ulubionych książek, koców lub pluszowych zabawek. Raczej kusząco proponują, aby dać dziecku coś nowego i zabawnego, na przykład niesamowity nowy śpiwór, aby zabrać go ze sobą.
Artykuły te uspokajająco stwierdzają, że to zupełnie normalne, że dzieci nie zostają na noc przez pierwsze kilka prób. Kluczową sprawą jest to, że z czasem budują swoją pewność siebie przy coraz dłuższych próbach (oczywiście bez pchania), dopóki nie zdołają tego zrobić.
Pamiętam z własnego dzieciństwa, że możliwość trzymania się z dala od rodziców była ogromnym kamieniem milowym i nieocenionym narzędziem budującym zaufanie. Dla nas, rodziców, może to być trochę pracy (i wciąż nieco bolesne), ale jest tego całkowicie warte.
Jakie są twoje historie na noc, przeszłość i teraźniejszość? Czy masz jakieś wypróbowane i prawdziwe wskazówki z okopów nocnych? Powiedz nam w komentarzach!
Jeśli jesteś miłośnikiem zwierząt mieszkającym w małym mieszkaniu, mamy dobrą wiadomość: Twój materiał nie musi Cię dyskwalifikować z powodu posiadania psa. Trener psów Russell Hartstein, CEO Fun Paw Care Puppy and Dog Training w Los Angeles, mówi, że psy są na czas intensywny, a nie zajmujący dużo miejsca - co oznacza, że czas, który spędzasz z nimi, ma większe znaczenie niż Twój Dom.
Ashley Abramson
Wczoraj
