Peasantville: Fake Rustic Village Marie-Antoinette w Wersalu

Marie-Antoinette miała przed czym uciekać. Była przytłoczona etykietą Wersalu i nie była w stanie zdobyć wielu krytyków. Jej matka, cesarzowa Habsburgów Maria-Theresa, była zirytowana jej nieskutecznymi próbami dyplomacji w imieniu Austrii. Jej mąż, król Ludwik XVI, nie mógł skonsumować małżeństwa przez 7 lat, co spowodowało, że pozycja Marie-Antoinette na dworze była bardzo wrażliwa. (Możesz przeczytać więcej historii i więcej informacji o stylu Ludwika XVI

tutaj.) Jako prezent ślubny Louis dał jej Petit Trianon, mały pałac na terenie Wersalu, w którym Marie-Antoinette i jej przyjaciele wycofywali się na nocleg, codzienne posiłki, spacery po ogrodzie i amatorskie przedstawienia teatralne.
Marie-Antoinette zaczęła budować urocze szaleństwa w swoim ogrodzie Trianon: klasyczna świątynia (zdjęcie 15), karuzela, sztuczna góra. W ostatnim dodatku do swojego ogrodu poprosiła swojego architekta, Richarda Mique, o utworzenie wioski chłopskiej lub Hameau (Francuski dla wioski i wymawiane a-MO) na obrzeżach jej nieruchomości. Wyniki były podobne do wielu innych arystokratycznych ogrodów w tym czasie. Marie-Antoinette miała znajomych, takich jak książę de Condé, który również posiadał fałszywe domy chłopskie na swoich posiadłościach.
Istnieje kilka powodów, dla których arystokraci mogli być zainteresowani rustykalną estetyką u progu rewolucji francuskiej. Po pierwsze, „rustykalny” był po prostu innym gatunkiem, na przykład gotyckim lub klasycznym, do wykorzystania jako odniesienie w architekturze ogrodowej (ponieważ architektura ogrodowa może być teatralna i zabawna). Życie w stylu rustykalnym było także przedmiotem sztuk i powieści pisarzy takich jak Jean-Jacques Rousseau, którzy utożsamiali prostotę i cnotę. (W rzeczywistości Marie-Antoinette mogła poprosić Mique o oparcie projektu wioski na planie scenicznym do jednej ze sztuk, które obejrzała ona i jej przyjaciele występował w jej teatrze w Trianon.) Holenderskie i flamandzkie malarstwo rodzajowe, przedstawiające życie chłopów, było niezwykle popularne we Francji i Anglii w tym czasie, podczas gdy współcześni malarze, tacy jak Gainsborough, tworzyli sceny ze strzechą domków i pracowitych robotnicy. I, oczywiście, wernakularna estetyka była idealną folią dla wspaniałości Wersalu, który był uciążliwy i staromodny dla szlachty, której działalność była tam skoncentrowana.
Podczas gdy Marie-Antoinette jest Hameau nie była wyjątkowa, była prawdopodobnie najbardziej wyszukana, ponieważ była w końcu Królową. Konstrukcje zostały zbudowane w stylu rustykalnym, który nie był specyficzny dla żadnego regionu lub typu. Budynki były w większości z muru pruskiego, a wiele miało strzechę i fałszywe okna, aby wyglądały, jakby były budowane i naprawiane przez wieki. Sadzono kwiaty, aby wyrosły z dachów, co sugeruje malowniczy rozkład.
The Hameau składał się z kilku struktur: Domu Królowej, Młyna, Buduaru, Wieży, dwóch Mleczarni, Domu Strażnika, Grange, Kuchni, Gołębnika i Domów Wiejskich. Około połowa budowli służyła królowej do użytku lub wygody, takich jak Wieża, Buduar i Kuchnia z dwudziestoma dwoma palnikami.
Resztę struktur poświęcono utylitarnemu aspektowi Hameau. Kurczaki i gołębie były hodowane w Gołębniku, w Grange utrzymywano paszę dla zwierząt gospodarskich, a szwajcarski gwardzista Jean Bersy mieszkał w Domu Strażnika i był dozorcą wioski. Farma była prawdziwie pracującą farmą, prowadzoną przez rodzinę imieniem Brussard, która tam mieszkała i nadzorowała innych pracowników zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze godzin. W gospodarstwie królowej hodowano króliki, świnie, krowy i kozę, a także hodowano lucernę, jęczmień, grykę, len i rzepę.
Istnieją pewne archiwalne dowody na to, że Marie-Antoinette była konsultowana w wielu codziennych działaniach farmy. Poświęcała się produktom z gospodarstwa i dostawała od niej świeże mleko i inne towary Hameau nawet kiedy została uwięziona w Tuileries w Paryżu w 1790 roku. Zanim monarchia udała się na południe, zapraszała przyjaciół do Hameau na świeże jagody i lody, które czasami jedli w mleczarni Pleasure. Oczywiście jej zaangażowanie ograniczało się do nadzoru i przyjemności z dystansu, ponieważ Farma jest nieco oddalona od innych struktur Hameau, i jest mało prawdopodobne, że często bywała.
The Hameau od dawna znajduje się w centrum krytyki Marie-Antoinette, z której większość została sfabrykowana w ramach coraz bardziej rewolucyjnej agendy. Na przykład nigdy nie przebrała się za pasterzkę lub pokojówkę, choć ta historia była powtarzana od pokoleń, nawet przez renomowanych historyków. Ta legenda pomogła scharakteryzować Hameau jako rodzaj wrednej kpiny z chłopskiego życia, królewski odpowiednik blackface. Kolejna plotka głosiła, że ​​wnętrza w Hameau zostały inkrustowane klejnotami i innymi ekstrawaganckimi ekstrawagancjami. W 1789 r. Przyszedł komitet rewolucyjny, aby zbadać królestwo Królowej pod kątem dowodów nieodpowiedzialnego przekroczenia wydatków i byli zaskoczeni względną skromnością, którą znaleźli.
Nie dajmy się jednak ponieść emocjom. Z pewnością Marie-Antoinette wykorzystała znaczne fundusze państwowe na stworzenie swojej wioski chłopskiej, która pomimo swojej funkcjonalnej farmy była zasadniczo Epcot Center of chłopskiego życia. Ale było to zrozumiałe w kontekście arystokratycznych posiadłości ogrodowych w tym czasie, co była próbą królowej nawiązać kontakt z prostszym życiem, które musiało być dla niej bardziej pociągające niż zimne marmurowe sklepienia Wersal

Zdjęcia: 1Wikimedia Commons; 2-15 Anna Hoffman.
Źródła: Napisałem pracę magisterską na ten temat, więc mam zbyt wiele źródeł, by wymienić ją w odniesieniu do chłopów, rolników i królowych w XVIII wieku. Ale jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Marie-Antoinette, polecam Biografia Antoni Fraser. Sofia Coppola wykorzystała książkę Frasera jako podstawę swojego filmu, Maria Antonina, która obejmuje cudownie sugestywną scenę w Hameau. A Caroline Weber napisała fantastyczną biografię Marie-Antoinette przez pryzmat mody zwanej Queen of Fashion: What Marie-Antoinette Nosiła na rewolucję.