Istnieje stara sztuczka polegająca na korekcie, która polega na czytaniu fragmentu wstecz w celu znalezienia aberracji, które w przeciwnym razie umysł automatycznie poprawiłby. Podobne doświadczenie dzieje się, gdy natkniesz się na nową instalację Iñigo Manglano-Ovalle w Mass MoCa. Grawitacja jest siłą, z którą należy się liczyć stanowi kultowy przykład nowoczesnej architektury, niedokończony Dom 50 × 50 Miesa van der Rohe i dosłownie odwraca go od głowy.
Odwrócony dom pełen rzeźby i sytuacji jest pełen zawieszonych mebli i akcesoriów Miesiana, ale coś jest nie tak. Po bliższym przyjrzeniu widzimy odłamki rozbitej filiżanki kawy - jedynej pozornej ofiary siły grawitacji - z jej zawartością rozlaną na czystym białym suficie. Co jakiś czas z opuszczonego iPhone'a siedzącego na stole pojawiają się niespokojne głosy.
Pięciostronicowy esej towarzyszący wystawie czerpie z wielu źródeł z filmu, sztuki, literatury i filozofii, aby spróbować wyjaśnić, co się tutaj dzieje. Ale ci z nas, którzy interesują się architekturą i designem, prawdopodobnie będą zainteresowani tym, co wydaje się mówić o spuściźnie modernizmu.
Czy utopijna wizja Miesa i jego kohort była w najlepszym razie niedokończonym projektem? Jak możemy porzucić te ideały, kiedy potrzeba masowych mieszkań wydaje się bardziej niż kiedykolwiek desperacka? Jak ten utwór podważa twoje postrzeganie niebezpieczeństw i możliwości modernizmu?