Podczas niedawnego spaceru po mojej dzielnicy Cambridge w stanie Massachusetts zauważyłem, że dom zmarłego architekta i profesora MIT Eduardo Catalano jest na rynku. Urodzony w Buenos Aires architekt Waltera Gropiusa i Marcela Breuera uważany był za modernistę wizjoner, którego masywne konkretne budowle próbowały na nowo zdefiniować związek między strukturą a przestrzeń.
Najbardziej znany w Stanach Zjednoczonych ze swoich projektów Juilliard School of Music i Alice Tully Hall w Lincoln W centrum, po raz pierwszy przywiózł go hiperboliczny paraboloidalny dom Catalano w Raleigh w Północnej Karolinie do sławy. Bardzo chwalony przez Franka Lloyda Wrighta, został nazwany „Domem Dekady” przez Dom i dom magazyn w 1956 r. Jego niefortunne zniszczenie w 2001 r. Wywołało trwającą dekadę spór między projektantami krajobrazu i architektami, czy rewolucyjny dach można go zrekonstruować na terenie North Carolina State University. W momencie śmierci Catalano w styczniu losy projektu były nadal nieznane.
Catalano zbudował swój dom Grozier Road w Cambridge w latach 80. Zapalony ogrodnik zaprojektował dramatyczne trzypiętrowe szklane atrium, aby pomieścić dojrzałe drzewo w pomieszczeniu. Pomimo bliskości niektórych z najstarszych budynków w kraju, nowoczesna konstrukcja ma cudowne poczucie ciągłości z otoczeniem. W większości białe i drewniane wnętrze jest jasne i przestronne, ale wciąż ciepłe i zachęcające. Mamy nadzieję, że nowi właściciele znajdą sposób na zachowanie wizji Catalano podczas pisania kolejnego rozdziału historii domu.
Ostatnim projektem Catalano była stal 18-tonowa rzeźba kwiatowa znajduje się na Placu Narodów Zjednoczonych w Buenos Aires. Każdego dnia zmotoryzowane płatki kwiatu otwierają się o wschodzie słońca i zamykają o zachodzie słońca. To piękny symbol niezachwianej wiary Catalano w możliwość harmonii między nauką a przyrodą.