Zarabiamy prowizję za produkty zakupione za pośrednictwem niektórych łączy w tym artykule.
Światowej sławy chińsko-amerykański architekt IM Pei - który zaprojektował szklaną piramidę, która służy jako wejście do Luwr w Paryżu - zmarł w wieku 102 lat.
Uważany za modernistę, Pei był znany ze swoich wyrazistych, nowatorskich projektów i nieapolitycznego użycia prostych geometrii na wielka skala, często pracująca z kamieniem, betonem, szkłem i stalą, aby stworzyć spektakularne wnętrza i elementy zewnętrzne formy.
Muzeum Louvre w Paryżu we Francji jest prawdopodobnie jedną z najbardziej rozpoznawalnych budowli na świecie. Ale dodanie Pei do muzeum, 71-metrowej szklanej piramidy na centralnym dziedzińcu, było wówczas bardzo kontrowersyjne.
Podjął się projektu europejskiego w ramach szeroko zakrojonej renowacji Luwru, będąc osobiście na zlecenie francuskiego prezydenta François Mitterranda, aby dokonać przeglądu jednej z najbardziej znanych dzieł sztuki na świecie muzea.
Ale w tak zwanym projekcie „Grand Louvre” Pei został skrytykowany za śmiały dodatek do pomnika symbolizującego historię Francji.
Dziś jednak piramida jest uważana za element krajobrazu Paryża i jednej z ikon Luwru, które w 2018 r. przyciągnęły ponad 10 milionów odwiedzających. Piramida, która w marcu 2019 roku obchodziła 30. rocznicę, zrewolucjonizowała wrażenia odwiedzających.
Bernard BissonGetty Images
AndreyKravGetty Images
Pei, urodzony w Chinach i przeprowadzony do Stanów Zjednoczonych w latach 30. XX wieku, założył własną firmę I. M. Pei & Associates w 1955 r. Projektował muzea sztuki, sale koncertowe, struktury akademickie, szpitale, wieże biurowe i budynki obywatelskie.
Inne znaczące projekty to John F. Kennedy Library, East Wing of National Gallery of Art w Waszyngtonie, Dallas City Hall, Rock and Roll Hall of Fame w USA oraz Bank of China Tower w Hongkongu.
Pei formalnie wycofał się ze swojej firmy w 1990 roku, ale nadal podjął się projektów pod koniec lat 80., takich jak muzea w Luksemburgu, Katar i jego rodowy dom w Suzhou.
Nagrody obejmują prestiżową międzynarodową nagrodę Pritzker Architecture Prize w 1983 r. Oraz nagrodę Royal Gold Medal RIBA w 2009 r., Która jest osobiście zatwierdzona przez Her Majesty królowa i przekazywane osobie lub grupie osób, które miały znaczący wpływ „bezpośrednio lub pośrednio na rozwój architektury”.