Podobnie jak produkty, które wybraliśmy? Tylko do Twojej wiadomości, możemy zarabiać na linkach na tej stronie.
Kathy Santo pomaga ci naprawić te małe krzywdy, które po sobie zostawia.
Chris Gbur
Naprawdę czuję twój ból. A teraz dodam: psy nie są mściwymi stworzeniami. Twój pies nie jest w stanie zrozumieć twojego przywiązania do sofy. W rzeczywistości psy uważają, że ta szczególna funkcja ciała jest całkiem fajna, stąd ich zamiłowanie do wąchania jej podczas spacerów. To wieje całą teorię „zemsty w puszkach”. Istnieje jednak kilka realistycznych powodów, dla których tak się mogło stać.
Po pierwsze, twój pies może preferować wysokie podłoże jako miejsce do wyeliminowania (niektóre jak wysoka trawa, niektóre za krzewem). Może wskoczył na sofę i podniecił się, co może doprowadzić do eliminacji. Fizyczna ulga jest silnym wzmocnieniem, dlatego ten problem może zająć trochę czasu. Mogą również wystąpić problemy z lękiem przed separacją, ale bez dalszych szczegółów nie jestem pewien.
Domyślam się, że twój pies nigdy nie był w 100% idealny w dziale włamania do domu i prawdopodobnie miałeś wcześniej inne „niespodzianki”. Bez względu na to, co to jest, oboje mają ten sam plan: ścisły nadzór (brak bez nadzoru podróży do salonu), uwięzienie, gdy nie jesteś domem, jego skrzynia powinna powrócić i wiele satysfakcji, gdy Twój pies korzysta z ogrodu budynków. Przestrzegaj tych zasad, a problem zostanie, wybacz mi, wyeliminowany na zawsze.
Trener i behawiorysta Kathy Santo jest autorem Dog Sense Kathy Santo (Knopf). Wyślij pytania do [email protected].
Pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to nie panikować! Większość psów radzi sobie ze zmianami w porządku, a czasami jedyną rzeczą, która przeszkadza im w radzeniu sobie w nowej sytuacji, jest ich właściciel. Twoją jedyną prawdziwą decyzją jest to, czy pies będzie mile widziany i nadal będzie spał w pokoju, gdy będzie tam twoja siostra. Jeśli tak, naucz go, gdzie będzie jego nowe miejsce, i wzmocnij go mnóstwem fajnych zabawek i smakołyków. Jeśli nie zamierza zostać w pokoju, nie rób z tego nic wielkiego. Po prostu zamknij drzwi do pokoju i zaoferuj mu jedną lub więcej alternatyw. Oprzyj się pokusie współczucia z nim - „Wiem, jak ciężko to jest, dla mnie też nie jest tak łatwo, Spike” - i zajmij się swoim codziennym życiem, jakby wszystko było w porządku.
